Tri kantoj
А еще хочу поделиться результатом настоящего международного эсперанто-сотрудничества (Россия-Аргентина-США), инициатором которого был мой добрый друг Хуан, композитор и преподаватель музыки из Аргентины.
Я ничего не понимаю в музыке и пении, но мне нравится, что у нас получилось )
La tekstoj de la kantoj
La tekstoj de la kantoj
1
Ĉiu homo bezonas nomon -
La nulpunkto de sinkompreno.
Ĉiu homo bezonas domon,
Estas bone se kun ĝardeno.
Ĉiu homo bezonas lingvon,
Rompopecon de granda turo.
Ĉiu homo bezonas tribon -
La nulpunkto de forveturo.
La rideto konstruas ponton -
La nulpunkto de la kontakto.
Ĉiu homo bezonas homon -
Ĉifr-mesaĝo de kora takto.
2
Se mi estus artisto, mi desegnus ĝirafon.
Grandan varman ĝirafon kun la kolo velura,
Tristaj brunaj okuloj kaj koltuk’ kvadratita.
Mi desegnus pomarbon, belan pacan vesperon,
Grandan benkon sub l’arbo kaj du tasojn da teo.
Se mi estus verkisto, mi priskribus urbeton
Ie sur mara bordo per montaro kaŝita.
Kun malnovaj lanternoj kaj malgrandaj butikoj,
Dikaj katoj sur stratoj, duetaĝaj dometoj,
Kaj nenio malbona tie rajtas okazi.
Se mi estus ĝirafo, granda varma ĝirafo
Kun koltuk’ kvadratita sur la kolo velura,
Mi elpensus artiston kiu verkas fabelojn,
Konas lingvon de arboj kaj la nomojn de steloj
Kiu foje malĝojas kaj bezonas amikon.
Mi elpensus ŝipeton kaj ni iros per maro
Al urbeto mirakla, kun pavimoj, florbedoj,
Kampanilo sur placo kun antikva horloĝo
Kaj ĝardeno en kiu sub maljuna pomarbo
Staras benko komforta kaj termoso da teo.
3
Nu, mia tempo…
Fratoj, ĝis la revido!
Falas la pomo.
Click to viewЯ ничего не понимаю в музыке и пении, но мне нравится, что у нас получилось )
La tekstoj de la kantoj
La tekstoj de la kantoj
1
Ĉiu homo bezonas nomon -
La nulpunkto de sinkompreno.
Ĉiu homo bezonas domon,
Estas bone se kun ĝardeno.
Ĉiu homo bezonas lingvon,
Rompopecon de granda turo.
Ĉiu homo bezonas tribon -
La nulpunkto de forveturo.
La rideto konstruas ponton -
La nulpunkto de la kontakto.
Ĉiu homo bezonas homon -
Ĉifr-mesaĝo de kora takto.
2
Se mi estus artisto, mi desegnus ĝirafon.
Grandan varman ĝirafon kun la kolo velura,
Tristaj brunaj okuloj kaj koltuk’ kvadratita.
Mi desegnus pomarbon, belan pacan vesperon,
Grandan benkon sub l’arbo kaj du tasojn da teo.
Se mi estus verkisto, mi priskribus urbeton
Ie sur mara bordo per montaro kaŝita.
Kun malnovaj lanternoj kaj malgrandaj butikoj,
Dikaj katoj sur stratoj, duetaĝaj dometoj,
Kaj nenio malbona tie rajtas okazi.
Se mi estus ĝirafo, granda varma ĝirafo
Kun koltuk’ kvadratita sur la kolo velura,
Mi elpensus artiston kiu verkas fabelojn,
Konas lingvon de arboj kaj la nomojn de steloj
Kiu foje malĝojas kaj bezonas amikon.
Mi elpensus ŝipeton kaj ni iros per maro
Al urbeto mirakla, kun pavimoj, florbedoj,
Kampanilo sur placo kun antikva horloĝo
Kaj ĝardeno en kiu sub maljuna pomarbo
Staras benko komforta kaj termoso da teo.
3
Nu, mia tempo…
Fratoj, ĝis la revido!
Falas la pomo.