(no subject)
A stage production of The Rocky Horror Show is playing at Foothills Theater in Worcester through October 22nd! Who wants to go?!
In other crossdressing theater news, I saw the local production of I Am My Own Wife on Wednesday. It was intense! I recommend people go see it!
It's a one-man play, on the surface about Charlotte von Mahlsdorf, an East German transvestite who "navigated a path between the two most repressive regimes the Western world has ever known -- the Nazis and the communists -- in a pair of heels." But more deeply the play is about the author's relationship to (love for) Charlotte, and the reviews I've seen have talked about all this profound treatment of identity -- Charlotte's, the author's, the audience's, etc. The play won the 2004 Tony Award for Best Play and the 2004 Pulitzer Prize for Drama.
The play had a ton of German language in it, which was great. And a number of accents -- all played by this one actor, who switched between 30-something characters. And it was captivating. And the story of Charlotte is amazing too -- she was a collector, of old gramaphone cylinders (in fact she saved a ton of them from the Nazis by covering the Jewish/American labels with labels indicating good German waltzes and polkas) and furniture and ordinary items from 1800s Germany, which she displayed in a museum in East Germany whose basement housed an entire German cabaret that she saved. Anyway, I don't want to ruin too much of the play, but there's a ton of controvery and intrigue and unbelievable events in her life, which come out in the play.
Interesting, I just found a play guide from a Vancouver production here, that includes some articles from the author and historical background and such.
----
La teatraĵo The Rocky Horror Show (kiu estis la fonto de la film The Rocky Horror Picture Show prezentiĝas ĉe Teatrejo Foothills unu horon (per aŭto) for de Bostono, dum la sekva semajnoj! Ĉu iuj lokaj amikoj volas ĉeesti?
Pri la temo de ali-seks-vestiĝaj teatraĵoj, mi spektis la lokan prezenton de I Am My Own Wife (Mi Estas Mia Propra Edzino) vendrede. Ĝi estis atentokapta! Mi rekomendas vidi ĝin!
Ĝi estas unu-homa teatraĵo, je la unuarigardo pri Charlotte von Mahlsdorf, orient-germana ali-seks-vest-anto kiu "traveturis vojon inter la du plej subpremaj reĝimoj ol iam ajn konataj en la okcidenta mondo -- la Nazioj kaj la komunistoj -- portante alt-kalkanumajn ŝuojn." Sed pli profunde la teatraĵo prezentas la rilaton (amon) de la aŭtoro al (por) Charlotte, kaj la recenzoj kiujn mi legis diskutas pri la profunda traktado de identeco en la teatraĵo -- identeco de Charlotte, de la aŭtoro, de la spektantaro, ktp. La teatraĵo ricevis la premion Tony de 2004 por Plejbona Teatraĵo kaj la premion Pulitzer de 2004 por Dramo.
La teatraĵo enhavis amason da germana lingvaĵo, kiun mi tre ĝuis. Kaj multajn akĉentojn -- ĉiuj rolitaj de unu aktoro, kiu saltis tra 30-iom karakteroj. Kaj la aktorado tre ensorĉis min. Kaj la historio de Charlotte estis sama kapta -- ŝi estis kolektanto, de malnovaj sonregistraj cilindroj (gramafon-cilindroj) (fakte, ŝi savis amason el minaco de la nazioj per kovri la etikedojn judajn/usonajn per etikedoj kiuj indikis bonajn germanajn valtzojn kaj polkojn) kaj meblojn kaj ĉiutagaĵojn el 19-jarcenta Germanio, kiun ŝi montris en muzeo en Orient-Germanio kies kelo enhavis tutan germanan kabareto (kabaredo?) kiun ŝi savis. Nu, mi ne volas ruini la surprizon de la teatraĵo, sed mi volas esprimi ke estas amaso de disputaĵoj, intrigoj, kaj nekredeblaj okazaĵoj en ŝia vivo, kiu montriĝas en la teatraĵo.
Mi ĵus trovis interesan teatraĵ-gvidlibro de prezento en Vankuvero ĉi tie, kiu inkluzivas artikolojn de la aŭtoro kaj historiaj font-informoj ktp.
In other crossdressing theater news, I saw the local production of I Am My Own Wife on Wednesday. It was intense! I recommend people go see it!
It's a one-man play, on the surface about Charlotte von Mahlsdorf, an East German transvestite who "navigated a path between the two most repressive regimes the Western world has ever known -- the Nazis and the communists -- in a pair of heels." But more deeply the play is about the author's relationship to (love for) Charlotte, and the reviews I've seen have talked about all this profound treatment of identity -- Charlotte's, the author's, the audience's, etc. The play won the 2004 Tony Award for Best Play and the 2004 Pulitzer Prize for Drama.
The play had a ton of German language in it, which was great. And a number of accents -- all played by this one actor, who switched between 30-something characters. And it was captivating. And the story of Charlotte is amazing too -- she was a collector, of old gramaphone cylinders (in fact she saved a ton of them from the Nazis by covering the Jewish/American labels with labels indicating good German waltzes and polkas) and furniture and ordinary items from 1800s Germany, which she displayed in a museum in East Germany whose basement housed an entire German cabaret that she saved. Anyway, I don't want to ruin too much of the play, but there's a ton of controvery and intrigue and unbelievable events in her life, which come out in the play.
Interesting, I just found a play guide from a Vancouver production here, that includes some articles from the author and historical background and such.
----
La teatraĵo The Rocky Horror Show (kiu estis la fonto de la film The Rocky Horror Picture Show prezentiĝas ĉe Teatrejo Foothills unu horon (per aŭto) for de Bostono, dum la sekva semajnoj! Ĉu iuj lokaj amikoj volas ĉeesti?
Pri la temo de ali-seks-vestiĝaj teatraĵoj, mi spektis la lokan prezenton de I Am My Own Wife (Mi Estas Mia Propra Edzino) vendrede. Ĝi estis atentokapta! Mi rekomendas vidi ĝin!
Ĝi estas unu-homa teatraĵo, je la unuarigardo pri Charlotte von Mahlsdorf, orient-germana ali-seks-vest-anto kiu "traveturis vojon inter la du plej subpremaj reĝimoj ol iam ajn konataj en la okcidenta mondo -- la Nazioj kaj la komunistoj -- portante alt-kalkanumajn ŝuojn." Sed pli profunde la teatraĵo prezentas la rilaton (amon) de la aŭtoro al (por) Charlotte, kaj la recenzoj kiujn mi legis diskutas pri la profunda traktado de identeco en la teatraĵo -- identeco de Charlotte, de la aŭtoro, de la spektantaro, ktp. La teatraĵo ricevis la premion Tony de 2004 por Plejbona Teatraĵo kaj la premion Pulitzer de 2004 por Dramo.
La teatraĵo enhavis amason da germana lingvaĵo, kiun mi tre ĝuis. Kaj multajn akĉentojn -- ĉiuj rolitaj de unu aktoro, kiu saltis tra 30-iom karakteroj. Kaj la aktorado tre ensorĉis min. Kaj la historio de Charlotte estis sama kapta -- ŝi estis kolektanto, de malnovaj sonregistraj cilindroj (gramafon-cilindroj) (fakte, ŝi savis amason el minaco de la nazioj per kovri la etikedojn judajn/usonajn per etikedoj kiuj indikis bonajn germanajn valtzojn kaj polkojn) kaj meblojn kaj ĉiutagaĵojn el 19-jarcenta Germanio, kiun ŝi montris en muzeo en Orient-Germanio kies kelo enhavis tutan germanan kabareto (kabaredo?) kiun ŝi savis. Nu, mi ne volas ruini la surprizon de la teatraĵo, sed mi volas esprimi ke estas amaso de disputaĵoj, intrigoj, kaj nekredeblaj okazaĵoj en ŝia vivo, kiu montriĝas en la teatraĵo.
Mi ĵus trovis interesan teatraĵ-gvidlibro de prezento en Vankuvero ĉi tie, kiu inkluzivas artikolojn de la aŭtoro kaj historiaj font-informoj ktp.