overspannen
Handaag ben ik op aanraden van mijn afdelingsleider naar de huisarts gegaan. Daar werd mij een mooi 'spiegel' voor gehouden en heb ik me erbij neer gelegd dat ik overspannen (of er heel dicht tegenaan zit) ben. Gelijk heb ik op mijn werk aangegeven dat ik vandaag geen les kon geven, maar dat ik wel naar school zou komen om wat dingen af te ronden en nog eens met mijn afdelingsleider te praten. Hij heeft mij op gelegd dat ik de komende 2 weken geen les meer ga geven, zodat ik wat rust kan pakken. In die tussen tijd kom ik wel af en toe naar school voor leerling besprekingen en om het contact met mijn collega's warm te houden. Ik merkte vandaag ook weer hoe lief mijn collega's zijn en hoeveel begrip ik krijg om het feit dat ik nu mijn grens aan geef. Het is dan ook geen straf om op school te zijn, maar les geven lukt mij nu echt niet. Ik moet er nu eerst voor mijzelf zijn en daarna kan ik er weer voor de leerlingen zijn.
Vanavond ga ik ook mijn voorzittersschap van D&D opgeven. Dit doet wel pijn, maar ik kan die verantwoordelijkheid nu niet aan.
Ik ga me ff omkleden en even naar de ooipolder of het bos fietsen, even een frisse neus halen en de wind voor mijn hoofd laten gaan.