(no subject)
Eigenlijk moet ik heel hard mijn bedje in duiken. Maar ik ben nog veel te springerig en het is te warm in huis. Ik weet dat ik eigenlijk helemaal op ben en dat mijn reservers aardig aan het opraken zijn. Aan de andere kant zit ik wel redelijk lekker in mijn vel en heb ik een redelijk weerstand, waardoor ik de vermoeidheid wel snel te boven zal komen.
Vandaag ben ik dus thuis gekomen van ruim een week van de bewoonde wereld afgesloten te zijn, of ook wel lekker met de SKJ op kamp. Het was echt een gigantisch leuke week. De avond voor de kinderen er waren had ik het wel even erg moeilijk. Ik zou namelijk samen met Steve een groep van 13 kinderen gaan leiden, maar ik voelde me niet helemaal op mijn gemak bij hem. Dit kwam vooral omdat ik wist dat gister zijn vriendinnetje na 10 maanden uit Ghana terug zou komen. De laatste paar maanden is mij ook duidelijk geworden dat ik ook aan het wachten was tot zij terug zou komen, omdat dan echt pas duidelijk zo worden of hij echt voor haar kan kiezen en ik zeker weet dat hij niet mijn vriendje kan gaan worden. De spanning van het wachten werd mij te veel, niet omdat ik nog een relatie met hem wil, maar omdat we wel maatjes zijn geworden en ik bang was dat er wat in onze omgang gaat veranderen. Na een goed gesprek en even uit te huilen was de spanning weg en konden we samen een leuke week in gaan.
Het was een zware week, maar we hebben zo veel plezier gehad. Het was wel even raar toen vorige week maandag de kinderen er ineens waren met hun ouders, maar al gauw raakte ik gewend aan al die kinderen. Het begin van de week was het weer niet helemaal fantastisch, maar goed genoeg om de spellen door te laten gaan. De 2de dag was heel erg zwaar, Steve had een toneel rol waarbij hij bij elk toneel ('s ochtend, 's middags en 'savonds) op moest en dat dus ook moet voorbereiden. Ik stons er dus aardig alleen voor met 13 kids en onervaren met dit soort kampen. Dit kon ik gelukkig goed terspraken brengen en de 3de dag kreeg ik het dus ook rustiger.
Dag 4 moest ik zelf alle 3de momenten toneelspelen en dat was heel erg gaaf om te doen voor zo veel kinderen. Dag 5 was heel erg vol gepland, dus we moesten met z'n allen door knallen van 's ochtend vroeg tot 's avonds. Maar het kwam allemaal goed. dag 6 was alweer de laatste hele dag en was het afsluiten van het thema en natuurlijk een bonte avond voro de kinderen.
Er waren niet heel erg veel rare dingen met de kinderen aan de hand, maar achteraf besefde ik wel dat ik met die dingen die er waren wel wat te maken had. We haden:
1. Een meisje met een behoorlijk zwaar verleden (met 2 jaar uit huis geplaatst wegens zwaar zieke moeder en een vader die 'ziek in zijn hoofd' is, moeder overleed toen het meisje 4 was). Dit meisje vond niks leuk, was erg moe en wilde naar huis op dag 2. Ik heb haar op sleeptouw genomen en haar elke keer weer weten te motiveren om wat te gaan doen. Eigenlijk was ik de enige van de leidig die het goed met haar kon vinden en waar ze zich ook door liet knuffelen. De moeders ((lesbi's peet stel) belde halverwege het kamp nog op dat ze het meisje op moesten halen voor het maken van een paspoort, we waren als leiding erg bang dat ze niet meer terug zou komen, maar dat wilde ze dus wel. Bij het afscheid nemen van alle kinderen gaf zij mij het aller grootste compliment wat een kind ook maar kon geven: Ze wilde niet meer naar huis en heeft mij 5 minuten lang met armen en benen vast gehouden om te knuffelen.
2. Bij 2 zusjes die in mijn tent sliepen, overleed de opa. Na overleg met de ouders besloten we de meisjes pas op het laatst in te lichten, zodat ze zo lang mogelijk lekker op kamp konden blijven. De avond voor de crematie hebben we het hun verteld en toen een uur laten hun ouders er waren, besloten ze dat ze toch nog een nachtje op kamp wilde blijven en zo werden de vlak voor de crematie op gehaald. De meisjes pakte dit allemaal heel erg goed op.
3. De jongste van het hele kamp was een heel erg actief jochie. Zo actief dat hij ver over zijn vermoeidheid heen ging en tegen het eind van de week zijn poep niet meer op kon houden en het dus in zijn broek deed. Nou is dat op zich niet zo heel erg, maar na 7 binnen 24 uur is het toch wel minder fijn. Vooral omdat hij het zelf niet vertelde en wij als leiding daar zelf achter moesten komen.
Gelukkig had ik niet de slaaptent waar luizen bij aan grtroffen werd.
De laatste dagen was het weer echt heerlijk, lekker droog en warm, het was genieten. Gister was het afscheid van de kinderen. Dat ging vrij makkelijk, hier en daar een knuffel en wat zwaaien. Toen de kinderen weg waren kreeg ik het even heel moeilijk. Ik ben toen even ergens rustig gaan zitten om mijn emotie te kunnen laten gaan en dat lukte ook behoorlijk. Het was gek om een meisje waar je de hele week voor gezorgd heb weer los te moeten laten, vooral als er een goede band is ontstaan. Tegelijker tijd miste ik ineens heel erg de armpjes van Juanito om mij heen, het vertrouwde en lieve van je eigen kind, gaat toch echt boven alles. Na +-10 minuten kwam Steve even naar mij toe en dat was goed, nog even alles laten gaan een een knuffel van een vertrouwd iemand.
Bij de eindevaluatie vloeide er ook nog tranen bij wat andere mensen en werd duidelijk dat iedereen het ontzettend naar zijn/haar zin had gehad en dat de groep echt open en sociaal was.
Na nog even door knallen met opruimen zijn we met een klein groepje naar Centerparks gegaan om lekker te zwemmen (is erg lekker na een week niet echt kunnen douchen). De afsluiten de bbq was erg goed en heb daarna ook heerlijk geslapen.
Vanmiddag moesten we afscheid nemen van het kampterrein en alles overdragen aan de nieuwe groep. dat is wel vreemd, maar het ws ook erg gezellig.
Thuis lekker in bad gelegen met een goed boek (al zorgde Simba er voor dat hij meer aandacht kreeg door op het kastje naast het bad te gaan zitten en kopjes te geven).
Als echt afsluiting van het kamp zijn we met z'n alle uiteten geweest en dat was goed. De hoofdleiding had een persoonlijk bedankje voor alle andere leiding dmv van een kaartje en andersom was dat ook gedaan.
Omdat de zomerfeesten begonnen zijn, besloten we daar ook nog even wat van mee te pakken, wat ook weer gezellig was.
Morgen ga ik Juanito ophalen, dat vind ik ook wel erg fijn. Ik kijk er naar uit om hem weer te knuffelen en om samen leuke dingen te doen. Deze week staat dan ook in het teken van lekker relaxen en aandacht voor elkaar. Ik heb er zin in :)
Maar nu lekker slapen en morgen vooral nog even lekker uitslapen.
Vandaag ben ik dus thuis gekomen van ruim een week van de bewoonde wereld afgesloten te zijn, of ook wel lekker met de SKJ op kamp. Het was echt een gigantisch leuke week. De avond voor de kinderen er waren had ik het wel even erg moeilijk. Ik zou namelijk samen met Steve een groep van 13 kinderen gaan leiden, maar ik voelde me niet helemaal op mijn gemak bij hem. Dit kwam vooral omdat ik wist dat gister zijn vriendinnetje na 10 maanden uit Ghana terug zou komen. De laatste paar maanden is mij ook duidelijk geworden dat ik ook aan het wachten was tot zij terug zou komen, omdat dan echt pas duidelijk zo worden of hij echt voor haar kan kiezen en ik zeker weet dat hij niet mijn vriendje kan gaan worden. De spanning van het wachten werd mij te veel, niet omdat ik nog een relatie met hem wil, maar omdat we wel maatjes zijn geworden en ik bang was dat er wat in onze omgang gaat veranderen. Na een goed gesprek en even uit te huilen was de spanning weg en konden we samen een leuke week in gaan.
Het was een zware week, maar we hebben zo veel plezier gehad. Het was wel even raar toen vorige week maandag de kinderen er ineens waren met hun ouders, maar al gauw raakte ik gewend aan al die kinderen. Het begin van de week was het weer niet helemaal fantastisch, maar goed genoeg om de spellen door te laten gaan. De 2de dag was heel erg zwaar, Steve had een toneel rol waarbij hij bij elk toneel ('s ochtend, 's middags en 'savonds) op moest en dat dus ook moet voorbereiden. Ik stons er dus aardig alleen voor met 13 kids en onervaren met dit soort kampen. Dit kon ik gelukkig goed terspraken brengen en de 3de dag kreeg ik het dus ook rustiger.
Dag 4 moest ik zelf alle 3de momenten toneelspelen en dat was heel erg gaaf om te doen voor zo veel kinderen. Dag 5 was heel erg vol gepland, dus we moesten met z'n allen door knallen van 's ochtend vroeg tot 's avonds. Maar het kwam allemaal goed. dag 6 was alweer de laatste hele dag en was het afsluiten van het thema en natuurlijk een bonte avond voro de kinderen.
Er waren niet heel erg veel rare dingen met de kinderen aan de hand, maar achteraf besefde ik wel dat ik met die dingen die er waren wel wat te maken had. We haden:
1. Een meisje met een behoorlijk zwaar verleden (met 2 jaar uit huis geplaatst wegens zwaar zieke moeder en een vader die 'ziek in zijn hoofd' is, moeder overleed toen het meisje 4 was). Dit meisje vond niks leuk, was erg moe en wilde naar huis op dag 2. Ik heb haar op sleeptouw genomen en haar elke keer weer weten te motiveren om wat te gaan doen. Eigenlijk was ik de enige van de leidig die het goed met haar kon vinden en waar ze zich ook door liet knuffelen. De moeders ((lesbi's peet stel) belde halverwege het kamp nog op dat ze het meisje op moesten halen voor het maken van een paspoort, we waren als leiding erg bang dat ze niet meer terug zou komen, maar dat wilde ze dus wel. Bij het afscheid nemen van alle kinderen gaf zij mij het aller grootste compliment wat een kind ook maar kon geven: Ze wilde niet meer naar huis en heeft mij 5 minuten lang met armen en benen vast gehouden om te knuffelen.
2. Bij 2 zusjes die in mijn tent sliepen, overleed de opa. Na overleg met de ouders besloten we de meisjes pas op het laatst in te lichten, zodat ze zo lang mogelijk lekker op kamp konden blijven. De avond voor de crematie hebben we het hun verteld en toen een uur laten hun ouders er waren, besloten ze dat ze toch nog een nachtje op kamp wilde blijven en zo werden de vlak voor de crematie op gehaald. De meisjes pakte dit allemaal heel erg goed op.
3. De jongste van het hele kamp was een heel erg actief jochie. Zo actief dat hij ver over zijn vermoeidheid heen ging en tegen het eind van de week zijn poep niet meer op kon houden en het dus in zijn broek deed. Nou is dat op zich niet zo heel erg, maar na 7 binnen 24 uur is het toch wel minder fijn. Vooral omdat hij het zelf niet vertelde en wij als leiding daar zelf achter moesten komen.
Gelukkig had ik niet de slaaptent waar luizen bij aan grtroffen werd.
De laatste dagen was het weer echt heerlijk, lekker droog en warm, het was genieten. Gister was het afscheid van de kinderen. Dat ging vrij makkelijk, hier en daar een knuffel en wat zwaaien. Toen de kinderen weg waren kreeg ik het even heel moeilijk. Ik ben toen even ergens rustig gaan zitten om mijn emotie te kunnen laten gaan en dat lukte ook behoorlijk. Het was gek om een meisje waar je de hele week voor gezorgd heb weer los te moeten laten, vooral als er een goede band is ontstaan. Tegelijker tijd miste ik ineens heel erg de armpjes van Juanito om mij heen, het vertrouwde en lieve van je eigen kind, gaat toch echt boven alles. Na +-10 minuten kwam Steve even naar mij toe en dat was goed, nog even alles laten gaan een een knuffel van een vertrouwd iemand.
Bij de eindevaluatie vloeide er ook nog tranen bij wat andere mensen en werd duidelijk dat iedereen het ontzettend naar zijn/haar zin had gehad en dat de groep echt open en sociaal was.
Na nog even door knallen met opruimen zijn we met een klein groepje naar Centerparks gegaan om lekker te zwemmen (is erg lekker na een week niet echt kunnen douchen). De afsluiten de bbq was erg goed en heb daarna ook heerlijk geslapen.
Vanmiddag moesten we afscheid nemen van het kampterrein en alles overdragen aan de nieuwe groep. dat is wel vreemd, maar het ws ook erg gezellig.
Thuis lekker in bad gelegen met een goed boek (al zorgde Simba er voor dat hij meer aandacht kreeg door op het kastje naast het bad te gaan zitten en kopjes te geven).
Als echt afsluiting van het kamp zijn we met z'n alle uiteten geweest en dat was goed. De hoofdleiding had een persoonlijk bedankje voor alle andere leiding dmv van een kaartje en andersom was dat ook gedaan.
Omdat de zomerfeesten begonnen zijn, besloten we daar ook nog even wat van mee te pakken, wat ook weer gezellig was.
Morgen ga ik Juanito ophalen, dat vind ik ook wel erg fijn. Ik kijk er naar uit om hem weer te knuffelen en om samen leuke dingen te doen. Deze week staat dan ook in het teken van lekker relaxen en aandacht voor elkaar. Ik heb er zin in :)
Maar nu lekker slapen en morgen vooral nog even lekker uitslapen.