(no subject)
Электрычка ідзе на 8.37, таму сёння вырашыла паспаць даўжэй… У выніку я спазнілася на аўтобус да Жданоў, ткнуўшыся носам у яго зачыненыя дзверы. Не, я прыйшла своечасова, гэта аўтобус на хвіліну раней прыехаў!
Мае разважанні былі простыя, як венік: чакаць наступнага. За тыя дваццаць хвілін, што я стаяла на прыпынку, паспела прыйсці шэсць штук аднаго аўтобуса, тры штукі яшчэ аднаго, і куча іншага транспарта. А 140-га ўсё няма і няма. У дваццаць дзве хвіліны я зразумела ( цікава, чым - змёрзлым розумам або лагічным разважаннем? А можа гэта адно і тое ж?), што на электрычку мне не паспець. Не паспела аб гэтым падумаць, як падышоў доўгачаканы аўтобус. Я не села ў яго па двум прычынам: 1)Калі я прыеду ў Жданы, то пабачу толькі хвост электрычкі; 2) З шкоднасці. А няма чаго так рэдка хадзіць! І паехала вакольнымі шляхамі і спазнілася на першую пару.
Як апынулася, калі мне не пашансавала з транспартам з раніцы, то днём лепш не стане. Зразумела я гэта тады, калі на падыходзе да прыпынку, не ўбачыла там сорак чацвёртага. Блін, ён сыйшоў хвіліну назад!
Але гэта яшчэ нічога. Добра, дачакаліся наступнага. Селі. Я выйшла і перасела на 77. Праз прыпынкаў дзевяць ён самай нахабнай выявай ламаецца!!!
ВЫНІКІ: Не пашансавала мне сёння ні з урокамі, ні з аўтобусам.
ПЫТАННЕ: Цікава, я адна такая: калі не шансуе, то па поўнай, або ёсць яшчэ такія людзі?!
Мае разважанні былі простыя, як венік: чакаць наступнага. За тыя дваццаць хвілін, што я стаяла на прыпынку, паспела прыйсці шэсць штук аднаго аўтобуса, тры штукі яшчэ аднаго, і куча іншага транспарта. А 140-га ўсё няма і няма. У дваццаць дзве хвіліны я зразумела ( цікава, чым - змёрзлым розумам або лагічным разважаннем? А можа гэта адно і тое ж?), што на электрычку мне не паспець. Не паспела аб гэтым падумаць, як падышоў доўгачаканы аўтобус. Я не села ў яго па двум прычынам: 1)Калі я прыеду ў Жданы, то пабачу толькі хвост электрычкі; 2) З шкоднасці. А няма чаго так рэдка хадзіць! І паехала вакольнымі шляхамі і спазнілася на першую пару.
Як апынулася, калі мне не пашансавала з транспартам з раніцы, то днём лепш не стане. Зразумела я гэта тады, калі на падыходзе да прыпынку, не ўбачыла там сорак чацвёртага. Блін, ён сыйшоў хвіліну назад!
Але гэта яшчэ нічога. Добра, дачакаліся наступнага. Селі. Я выйшла і перасела на 77. Праз прыпынкаў дзевяць ён самай нахабнай выявай ламаецца!!!
ВЫНІКІ: Не пашансавала мне сёння ні з урокамі, ні з аўтобусам.
ПЫТАННЕ: Цікава, я адна такая: калі не шансуе, то па поўнай, або ёсць яшчэ такія людзі?!