Հայերիս հակակրանքների մասին

[koreolan]

Մեր մոտ, իմ դիտարկումներով, բավական տարածված է հակակրանքի զգացողությունը հետևյալ ժողովուրդների, պետությունների ու նույնիսկ քաղաքակրթությունների նկատմամբ. հրեաներ, ԱՄՆ, Մեծ Բրիտանիա, թուրքեր, ադրբեջանցիներ, վրացիներ, Եվրոպա։

Ընդ որում, էսքանից մենակ թուրքեր, ադրբեջանցիներ, վրացիների նկատմամբ մեր հակակրանքնա, որը պայմանավորվածա էդ ժողովուրդների ու

Comments

[nrbakert_tashuk]

։) Եթե ձեզ դուր չի գալիս գենետիկ հիշողություն տերմինը, թող լինի պատմական հիշողություն։ Թե՞ դա էլ չկա։ Մարդիկ ովքեր։ Եթե անգամ տասից երկուսը հիշում են կամ գիտեն, դա քիչ չի։ Միգուցե և պատմական օրինակները ազգային հակակրանքի ու համակրանքի այսբերգի ստորին մասն են, իսկ վերին հատվածը սուբյեկտիվ բնույթ է կրում, սեփական փորձի արդյունք որպես։ Բայց դա էլ փաստ չի։ Շատ բաներ ուղղակի փոխանցվում են բերանացի, սերնդից սերունդ՝ <թուրքի հետ ընկերություն արա, բայց փայտը ձեռքիցդ մի գցիր> և նման այլ խորհուրդներ։ Դա ՑԵՂԱԿԱՆ ՓՈՐՁՆ է դարակազմիկ։ Բնականաբար, կարող է և՛ մարել և՛ ծխալ և՛ ակտիվանալ՝ ըստ պատմական հանգամանքների։

Ինչ վերաբերում է Եվրոպային։ 2000թ․ Հարավային Համբուրգի դպրոցներում առաջին դասարանցիների ճնշող մեծամասնությունը թուրք երեխաներ էին։ Դասարաններ կային, որ միայն թուրք երեխաներից էր կազմված։ Ես խոսում եմ սրա մասին։ ԵՎս մեկ գենետիկ, ներող, պատմական հիշողության նմուշ՝ <օձը տաքացնողին է կծում>։ Կապրենք, կտեսնենք։ Քյոլնում անգամ վիզուալ երևում էր թուրքերի քանակը։ Նույն տարում։
Ես Եվրոպան համարում եմ մարդկության քաղաքակրթության ամենագեղեցիկ ու ցնցող հատվածներից մեկը։ Ամենավերջին <չուզողն> եմ Եվրոպայի։ Ուղղակի կյանքը միշտ ամեն ինչ դիմացդ է բերում։ Բումերանգի պես։ Եվս մեկ պատմական խորհուրդ։ Մենակ չասեք, որ սա էլ ժողովրդի համար օփիում ծառայող քրիստոնեական կրոնի ազդեցությունն է։)))

[koreolan]

«Շատ բաներ ուղղակի փոխանցվում են բերանացի, սերնդից սերունդ՝ <թուրքի հետ ընկերություն արա, բայց փայտը ձեռքիցդ մի գցիր> և նման այլ խորհուրդներ։ »

Ու Բրիտանիայի մասին քանի՞ այդպիսի ժողովրդական խոսք ունենք մենք :)

«2000թ․ Հարավային Համբուրգի դպրոցներում առաջին դասարանցիների ճնշող մեծամասնությունը թուրք երեխաներ էին։ »

Քանի՞ առաջին դասարանցի կար ընդհանուր ու քանի՞սն էին դրանցից թուրք։

[nrbakert_tashuk]

Խրիմյանի թղթե շերեփները, օրինակ։ Կոնկրետ Անգլիան չի, հասկանում եմ, բայց պատկերացնում եք նրա խոսքի ուժը։ Նյութեր չունեմ ձեռքիս տակ, թե չէ կգտնեի ավելի կոնկրետ բաներ։ ԵՎ ես կարծում եմ, որ դուք թերագնահատում եք ժողովրդին։ Գոյություն են ունեցել բազում պարբերականներ, անգամ սատիրական ամսագրեր, շատ սուր ծաղրանկարներով, որոնք ընթերցվում էին և <կրթում էին> ժողովրդին քաղաքականապես՝ և՛ ներքին և՛ միջազգային հարցերով։

Ցավոք հոդվածը ցերմանական դպրոցների մասին կարդացել եմ շատ վաղուց, ձեռքիս տակ չկա։ Հարցազրույց էր Համբուրգի ազգայնական ուղղվածություն ունեցող կազմակերպության ղեկավարի հետ։ Հարցազրույցն ինձ զարմացրել էր, որովհետև եվրոպական տոլերանտության հոտ անգամ չկար։ Սուր հարցեր էին, սուր պատասխաններով, և գերմանացի այդ ղեկավարն ահազանգում էր և որպես օրինակ դպրոցներն էր բերում։

[koreolan]

Համբուրգի մասով։ Շատ մանրամասն չեմ փնտրել, բայց արագ գուգլելը սենց թվեր բերեց. բնակչությունը 1.7-1.8 միլիոն է, որից թուրք են 2.4-5 տոկոսը, այսինքն՝ ~40000-92000 մարդ։

Եթե նույնիսկ ենթադրենք, որ «թուրքերի» տակ հասկացել են բոլոր ոչ երվոպացիներին, ապա ունենում ենք 11 տոկոս բնակչություն կամ մոտ 202000 մարդ։ Այդ թվերով դպրոցներում ոչ մի ճնշող մեծամասնության մասին խոսք լինել չի կարող։