(Untitled)

Feb 02, 2011 21:32


Originally published at Koreolan. You can comment here or there.

Արտահայտություններ կան, որ երբ լսում եմ, ոնց որ գլխիս կվալդով (ի դեպ, այս բառի հայերենը կա՞) տան: Դրանցից մեկը “Սփյուռքը մեր հարստությունն է” տխմարագույն արտահայտությունն է: Ասենք արտագաղթն էլ մեր հարստությունը մեծացնելու միջոց է էլի, Տիգրան Սարգսյանի ականջն էլ ստեղ կանչի: Ու ասենք, ( Read more... )

հայեր, Հայաստան

Leave a comment

Comments 4

noni_no February 2 2011, 17:36:20 UTC
չեղավ, դու սխալ անկյունից ես նայում

մարդ կա, սփյուռքն իր համար կթու կով է

իսկ դու Նժդեհի իսկական անունն էլ կիմանաս

Reply


կռան kogovit February 2 2011, 20:52:40 UTC
//ոնց որ գլխիս կվալդով (ի դեպ, այս բառի հայերենը կա՞) տան//

ԿՌԱՆ

Երկար վիճեցին, տվեցին-առան.
- Հայ պատվիրակը թող նստի դռանն...
Ամենքը մի-մի պողպատե կռան՝
Իջա՛ն մեր սալին.
- Վա՜յ տամ մեր հալին...

Պարույր Սեւակ - "Անլռելի զանգակատուն"

Reply

Re: կռան koreolan February 2 2011, 21:41:56 UTC
Շնորհակալություն:

Reply


surenyants February 3 2011, 07:30:37 UTC
Ձեր հետ միանգամայն համաձայն եմ:

Reply


Leave a comment

Up