Пра адказнасць за базар

[kong_en_ge]

Неяк у свой час трапіў на артыкул, дзе генэзіс англамоўнай ветлівасці (якую немагчыма не заўважыць на фоне славянскай лапідарнасці літаратурнай нормы) выводзіўся праз права грамадзян на валоданне зброяй да жыццёвай неабходнасці дакладна падбіраць словы ў зносінах.
Аднак замест замілавання гэтай пастаралью колькасці ствалоў на руках арыстакратыі і плебса, я ўсё ж адразу прымеціў паралель з зонаўскай культурай прыўральскіх мясцовасцяў, дзе таксама рэзкага слова не скажы сярод сур'ёзных людзей у вечаровым татуажы.
І ведаеце што, ну яе ў пень, гэтую вашую ветлівасць з такім паходжаннем.