Wszyscy są przeciwko mnie, ja przeciwko wszystkim
Jasne, że nikt mi nie kazał robić tych wszystkich referatów. Ale naprawdę, kiedy się do nich zgłaszałam, nic nie zapowiadało, że wypadną mi trzy dni z rzędu, jeden po drugim. Dokonując szybkiego rachunku zysku i strat, zdecydowałam się poświęcić najwięcej czasu temu wystąpieniu, które miałam mieć w poniedziałek, mniej starannie przygotowując pracę na środę i po łebkach tę wtorkową. We wtorek miałam zreferować niejako swój licencjat i chociaż na dobrych przygotowaniu się do tego zależałoby mi najbardziej, to w razie kompletnej porażki najadłabym się najmniej wstydu, a w ostateczności mogłabym przesunąć termin o tydzień.
W związku z tym oczywistym było, że do mojego poniedziałkowego referatu nie dojdzie, bo pani doktor się nie wyrobi, prawda? I że referat na licencjat będę robić de facto w poniedziałek wieczorem, a ten środowy - uzupełniać we wtorek? To takie proste.
Cała ta uczelnia ma wielkie szczęście, że wystąpienie dotyczące licencjatu dziwnie się udało, teza ujęła się w słowa o jedenastej wieczorem, a pięć niegłupich hipotez wymyśliło się po północy. No. Ale żeby mi to było ostatni raz.
W ramach zemsty - anegdoty.
WYKŁAD Z POLITYKI ZAGRANICZNEJ
Przerwa. Profesor wychodząc z sali, mija mnie i koleżankę, na której biurku leczy "Prawo karne" Gardockiego".
Profesor: Państwo studiują może jeszcze prawo?
My: Tak.
Profesor: To niech mi państwo powiedzą, jak tam się studiuje? Dobrze, czy u nas lepiej? Bo widzą państwo, mam magistrantkę, która studiuje też właśnie prawo. Wybrała też sobie typowo prawniczy temat, regulacja kwestii granicy polsko-niemieckiej po II wojnie światowej... I ta studentka nie jest w stanie podać w przybliżeniu do pięciu lat daty podpisania traktatu granicznego, z którego będzie korzystać...
SEMINARIUM
Po wygłoszeniu referatu, pani doktor mówi, że bardzo dobrze się przygotowałam, podobnie jak tydzień temu kolega. Na seminarium jesteśmy tylko my dwoje i pani doktor, która pochwaliwszy nas jeszcze raz, podkreśla, że aż jej przyjemnie tu przychodzić, kiedy widzi nasze zaangażowanie i ma nadzieję, że wystarczy jej sił i dobrego nastroju na seminarium z grupą następną. A następni są wieczorowi.
Ja: Pani doktor, a może nam pani powiedzieć, jakie tematy z tematyki latynoamerykańskiej jeszcze się pojawiły?
Pani doktor: Hmmm. Kolejne propozycje są coraz bardziej... niezwykłe. Na pierwsze zajęcia jedna ze studentek oświadczyła mi, że jest bardzo dobrze przygotowana do pisania pracy, bo sprawdziła na wikipedii, gdzie leży Kuba. *cierpiętniczym tonem* I to chyba nie był żart. Teraz pisze o relacjach amerykańsko-kubańskich po 1959.
Kolega: Ale pani doktor, co można o nich napisać, skoro stosunki dyplomatyczne Kuba-USA zostały zaraz potem zerwane? I tych relacji faktycznie... Nie było?
Pani doktor: *męczeńsko* Nie wiem. Kolejna osoba wybrała temat "Polityka USA a polityka Kolumbii", następna "Antynarkotykowa polityka USA i Kolumbii"...
Ja: Ale pani doktor, czy pani przypadkiem nie napisała pracy pod takim tytułem?
Pani doktor: *unosząc oczy ku górze* Tak i to ja właśnie zasugerowałam tej osobie taki temat, bo nie bardzo wiedziała, co ze sobą zrobić. *powątpiewająco* Mam nadzieję, że nie skończy się na tym, że będzie korzystała tylko z moich materiałów... Ostatni temat dostałam drogą mejlową od osoby, która na seminarium nie pojawiła się ani razu. Brzmiał on: "Meksyk: cywilizacja, kultura, społeczeństwo". Odpisałam, oczywiście zauważając, że nie ma to wiele wspólnego z tym kierunkiem studiów. Od tamtej pory nie dostałam już żadnego mejla.
INNE SEMINARIUM, czyli z drugiej ręki zasłyszane
Kolega: *powiedziawszy, o kogo chodzi i na czyim seminarium miała miejsce ta sytuacja* I ta dziewczyna podchodzi do doktora i mówi, że ona chce pisać o moralnych i prawnych aspektach kary śmierci w USA. Co oczywiście nie ma nic wspólnego z naszymi studiami, ale ona upiera się, że o tym chce pisać. Po chwili namysłu dodaje, że te prawne aspekty to ogólnie tak nie bardzo i wolałabym się skupić tylko na moralnych...
Więcej grzechów nie pamiętam.
W związku z tym oczywistym było, że do mojego poniedziałkowego referatu nie dojdzie, bo pani doktor się nie wyrobi, prawda? I że referat na licencjat będę robić de facto w poniedziałek wieczorem, a ten środowy - uzupełniać we wtorek? To takie proste.
Cała ta uczelnia ma wielkie szczęście, że wystąpienie dotyczące licencjatu dziwnie się udało, teza ujęła się w słowa o jedenastej wieczorem, a pięć niegłupich hipotez wymyśliło się po północy. No. Ale żeby mi to było ostatni raz.
W ramach zemsty - anegdoty.
WYKŁAD Z POLITYKI ZAGRANICZNEJ
Przerwa. Profesor wychodząc z sali, mija mnie i koleżankę, na której biurku leczy "Prawo karne" Gardockiego".
Profesor: Państwo studiują może jeszcze prawo?
My: Tak.
Profesor: To niech mi państwo powiedzą, jak tam się studiuje? Dobrze, czy u nas lepiej? Bo widzą państwo, mam magistrantkę, która studiuje też właśnie prawo. Wybrała też sobie typowo prawniczy temat, regulacja kwestii granicy polsko-niemieckiej po II wojnie światowej... I ta studentka nie jest w stanie podać w przybliżeniu do pięciu lat daty podpisania traktatu granicznego, z którego będzie korzystać...
SEMINARIUM
Po wygłoszeniu referatu, pani doktor mówi, że bardzo dobrze się przygotowałam, podobnie jak tydzień temu kolega. Na seminarium jesteśmy tylko my dwoje i pani doktor, która pochwaliwszy nas jeszcze raz, podkreśla, że aż jej przyjemnie tu przychodzić, kiedy widzi nasze zaangażowanie i ma nadzieję, że wystarczy jej sił i dobrego nastroju na seminarium z grupą następną. A następni są wieczorowi.
Ja: Pani doktor, a może nam pani powiedzieć, jakie tematy z tematyki latynoamerykańskiej jeszcze się pojawiły?
Pani doktor: Hmmm. Kolejne propozycje są coraz bardziej... niezwykłe. Na pierwsze zajęcia jedna ze studentek oświadczyła mi, że jest bardzo dobrze przygotowana do pisania pracy, bo sprawdziła na wikipedii, gdzie leży Kuba. *cierpiętniczym tonem* I to chyba nie był żart. Teraz pisze o relacjach amerykańsko-kubańskich po 1959.
Kolega: Ale pani doktor, co można o nich napisać, skoro stosunki dyplomatyczne Kuba-USA zostały zaraz potem zerwane? I tych relacji faktycznie... Nie było?
Pani doktor: *męczeńsko* Nie wiem. Kolejna osoba wybrała temat "Polityka USA a polityka Kolumbii", następna "Antynarkotykowa polityka USA i Kolumbii"...
Ja: Ale pani doktor, czy pani przypadkiem nie napisała pracy pod takim tytułem?
Pani doktor: *unosząc oczy ku górze* Tak i to ja właśnie zasugerowałam tej osobie taki temat, bo nie bardzo wiedziała, co ze sobą zrobić. *powątpiewająco* Mam nadzieję, że nie skończy się na tym, że będzie korzystała tylko z moich materiałów... Ostatni temat dostałam drogą mejlową od osoby, która na seminarium nie pojawiła się ani razu. Brzmiał on: "Meksyk: cywilizacja, kultura, społeczeństwo". Odpisałam, oczywiście zauważając, że nie ma to wiele wspólnego z tym kierunkiem studiów. Od tamtej pory nie dostałam już żadnego mejla.
INNE SEMINARIUM, czyli z drugiej ręki zasłyszane
Kolega: *powiedziawszy, o kogo chodzi i na czyim seminarium miała miejsce ta sytuacja* I ta dziewczyna podchodzi do doktora i mówi, że ona chce pisać o moralnych i prawnych aspektach kary śmierci w USA. Co oczywiście nie ma nic wspólnego z naszymi studiami, ale ona upiera się, że o tym chce pisać. Po chwili namysłu dodaje, że te prawne aspekty to ogólnie tak nie bardzo i wolałabym się skupić tylko na moralnych...
Więcej grzechów nie pamiętam.