Dreams ; I've never had before
De flats stonden haaks op elkaar, met dus een aardige ruimte ertussen. Het was donker, lantaarnpalen waren stuk of half omgebogen. Overal stonden auto's met harde bonkende muziek en vuilnisbakken. Overal stonden mannen, jongens, maar die waren lang niet zo lief en aardig als het klinkt. Het was echt een plek waar een blond meisje van 1.63m en 18 jaar niet moest komen en al helemaal niet op d'r brakke fietsje. Maar ik moest er wél zijn. Het voelde alsof ik zo van m'n fiets gerukt kon worden en aan wat er allemaal kon gebeuren dacht ik liever niet dan wel.
In de verte zag ik politiemensen in hun mooie leren pakken die erg veel bescherming en macht uitstraalden allemaal mensen overhoren.
Ik ging er heen, want dat leek me veiliger dan daar bij die flats rondhangen.
Wat ik daar in godsnaam deed was me niet duidelijk, maar het moest me wel erg veel waard zijn,
anders zou ik dat volgens mij niet gauw doen.
Bij de politie lieten ze me een foto van een jongen zien, of ik die had gezien. Erg donkere foto,
met een vaag persoon erop. Krullen, redelijk lang. Zonde, dacht ik nog, van zo'n jongen.
Verderop stonden ze allemaal om een scooter heen ofzo, ook bij politie.
Daar werd iedereen ondervraagd. Ik stond erbij en luisterde. Ik reed verder, alsof ik in een roes was.
Een paar kilometer verder moest ik remmen voor één van die enge gasten die de straat plotseling overrende, maar in plaats van te remmen, reed ik 'm aan. Fiets kapot, lekker in zo'n buurt. Verder kon ik niet. De politie en andere normale mensen waren uit zicht, nu alleen nog maar enge figuren.
Ik belde "hem". "Ja,ja, blijf nou maar rustig en blijf daar, voorzichtig! Ik regel het wel." Na een kleine 8 minuten stopte er een mooie, donkere, zwarte auto naast me, z'n vader. Dik leer, stoelen waarin ik verzoop, maar dat voelde heerlijk. Het geluid van de motor, het klikken van het slot op de deuren en het feit dat er een volwassen man achter het stuur zat die z'n zaakjes goed voor elkaar had, voelde een stuk beter, dan ik op m'n krakkemikkige fietsje in die vieze buurt. Hij scheurde weg als een malloot. "Laat die fiets maar staan, je krijgt wel een nieuwe van me."
In de kamer stond een heerlijk bed, het was sprookjesachtig daar binnen, maar toch stoer, ik voelde me een prinsesje. Heerlijk. Mooi bed, met mooie lakens, dikke dekens maar niet te warm, veel kussens en vooral lekker groot. Daar lag hij vast in, z'n haar was redelijk kort, beetje krullen, heel sexy. Gespierd, maar niet té. Gewoon mooi eigenlijk. De jongen van de foto.
Ik moest nog even iets doen, en vroeg hem even op me te wachten en z'n tijd nuttig te besteden met een knipoog. "Voor jou altijd" was het antwoord. "Schattig, slijmbal!" dacht ik nog. Ik liep de badkamer in, al net zo luxe als de slaapkamer. Ook daar konden wij nog wel "prettige" tijd besteden, dacht ik toen ik het zag.
Had m'n kleren ergens in een hoek gegooid, en stapte onder de douche. 1 minuut, niet langer. Draaide de kraan op 40 graden, heel de badkamer vol stoom.
Trok wat kastjes open en toverde ergens een handdoek tevoorschijn. Zacht, dik, precies zoals het hoorde in zo'n huis, in zo'n badkamer. Alsof je het waard was. Alsof je hém waard was.
Natuurlijk zou je andersom moeten denken, hij lag immers op mij te wachten, een klein blond meisje van 18 jaar dat zo bij hem in bed zou kruipen...? Ik droogde m'n haar zo goed als het kon in zo'n korte tijd en sloeg een handdoek om me heen.
Ik liep de kamer in en begon me al te verontschuldigen "Sorry hon',..."
In de verte zag ik politiemensen in hun mooie leren pakken die erg veel bescherming en macht uitstraalden allemaal mensen overhoren.
Ik ging er heen, want dat leek me veiliger dan daar bij die flats rondhangen.
Wat ik daar in godsnaam deed was me niet duidelijk, maar het moest me wel erg veel waard zijn,
anders zou ik dat volgens mij niet gauw doen.
Bij de politie lieten ze me een foto van een jongen zien, of ik die had gezien. Erg donkere foto,
met een vaag persoon erop. Krullen, redelijk lang. Zonde, dacht ik nog, van zo'n jongen.
Verderop stonden ze allemaal om een scooter heen ofzo, ook bij politie.
Daar werd iedereen ondervraagd. Ik stond erbij en luisterde. Ik reed verder, alsof ik in een roes was.
Een paar kilometer verder moest ik remmen voor één van die enge gasten die de straat plotseling overrende, maar in plaats van te remmen, reed ik 'm aan. Fiets kapot, lekker in zo'n buurt. Verder kon ik niet. De politie en andere normale mensen waren uit zicht, nu alleen nog maar enge figuren.
Ik belde "hem". "Ja,ja, blijf nou maar rustig en blijf daar, voorzichtig! Ik regel het wel." Na een kleine 8 minuten stopte er een mooie, donkere, zwarte auto naast me, z'n vader. Dik leer, stoelen waarin ik verzoop, maar dat voelde heerlijk. Het geluid van de motor, het klikken van het slot op de deuren en het feit dat er een volwassen man achter het stuur zat die z'n zaakjes goed voor elkaar had, voelde een stuk beter, dan ik op m'n krakkemikkige fietsje in die vieze buurt. Hij scheurde weg als een malloot. "Laat die fiets maar staan, je krijgt wel een nieuwe van me."
In de kamer stond een heerlijk bed, het was sprookjesachtig daar binnen, maar toch stoer, ik voelde me een prinsesje. Heerlijk. Mooi bed, met mooie lakens, dikke dekens maar niet te warm, veel kussens en vooral lekker groot. Daar lag hij vast in, z'n haar was redelijk kort, beetje krullen, heel sexy. Gespierd, maar niet té. Gewoon mooi eigenlijk. De jongen van de foto.
Ik moest nog even iets doen, en vroeg hem even op me te wachten en z'n tijd nuttig te besteden met een knipoog. "Voor jou altijd" was het antwoord. "Schattig, slijmbal!" dacht ik nog. Ik liep de badkamer in, al net zo luxe als de slaapkamer. Ook daar konden wij nog wel "prettige" tijd besteden, dacht ik toen ik het zag.
Had m'n kleren ergens in een hoek gegooid, en stapte onder de douche. 1 minuut, niet langer. Draaide de kraan op 40 graden, heel de badkamer vol stoom.
Trok wat kastjes open en toverde ergens een handdoek tevoorschijn. Zacht, dik, precies zoals het hoorde in zo'n huis, in zo'n badkamer. Alsof je het waard was. Alsof je hém waard was.
Natuurlijk zou je andersom moeten denken, hij lag immers op mij te wachten, een klein blond meisje van 18 jaar dat zo bij hem in bed zou kruipen...? Ik droogde m'n haar zo goed als het kon in zo'n korte tijd en sloeg een handdoek om me heen.
Ik liep de kamer in en begon me al te verontschuldigen "Sorry hon',..."