viva la schoolkrant
Het is zaterdagavond, tijd voor 6-letterwoord Lingo!
De beurt is aan Joep, 16 jaar en werkzaam op het Willem Blaeu in Alkmaar. Joep, het eerste woord begint met
K . . . . .
een K! De K van Karel, kringspier, klootviool en vooral koffie!
Hoe gelukkiger je bent tijdens de vakantie, hoe groter jouw moedinzinking op de laatste zondagavond. Mijn vakantie was geweldig dús de laatste zondagavond smeekte ik om afleiding, verlossing, koffie.
De volgende dag moet ik weer naar Willem Blaeu, waar ik altijd wegdroom en de koffie-holic in mij koffiebekertjes ziet. Koffiebekertjes met een gezichtje, blijde gezichtjes die lachen. Daarna komen de stemmetjes in mijn hoofd “Wil je me? Ik ben heet.”
Die laatste zondagavond heb ik geprobeerd te vergeten om mijn wekker vergéten te zetten. Stom, het is mislukt. De volgende ochtend werd ik wakker door het kabaal van dat veelvoudig vervloekte doosje. Nog altijd hoop ik op een stroomstoring ’s nachts. Ik heb eens gevraagd of er iets te regelen viel. Helaas wilden de medewerkers van Nuon mij daarmee niet helpen. Ze vonden stroomstoornissen wél vermakelijk, daarom werken ze immers bij Nuon! Maar helaas, ’s nachts willen ook zij slapen. Liep mijn wekker maar op zonne-energie…
Ik werd wakker en met al mijn fantasie probeer ik heel mijn ochtend remedie een uur korter voor te stellen, zodat ik nog 60 minuten kan slapen. Het komt goed uit dat ik mijn ochtend heel ruim inplan als ik daar de kans tot heb en die had ik. Ik zette de wekker een uur later.
Het bleek uitstel van executie, de wekker was genadeloos en piepte zijn plicht. Met tegenzin stond ik op. Mijn motivatie is de wetenschap van koffiegeur, de motor voor een goede ochtend. Twee mokken later was ik, gek genoeg, niet gelukzaliger gestemd. Douwe Egberts is een goede vriend die mij goed kan troosten. Maar dit keer won de emotie die losbarst bij het denken aan Willem Blaeu, mijn baas.
Ruim op tijd verliet ik het huis richting school. Ik wilde ruim op tijd vertrekken omdat ik niet graag volle vaart naar school fiets, want daar word ik ongelukkig van. Ik doe ditmaal geen uitspraken over uitstel van executie.
Toen ik de blauwe tralies zag glimmen raakte ik in paniek. Een klein stukje verder kon ik door de ramen van de kantine de koffieautomaat zien. Ik vond mijn rust weer. Ik begon spontaan te grabbelen in mijn zakken op zoek naar 35 cent. Genoeg centen voor een bekertje koffie. Succesvol toverde ik een vijftig cent muntstukje uit mijn jas.
Nu moest nog zoeken naar iemand met een pasje. Twee jaar geleden heeft iemand, ik weet niet meer wie, mijn pasje nooit teruggegeven nadat ik het uitleende. Mocht iemand het pasje met het nummer 5555 (het is serieus) in bezit hebben verzoek ik om het alsnog terug te geven! Ik bijt niet (hard) en zal eeuwig dankbaar zijn. Mensen met een ander pasje mogen mij ook blij maken.
Wederom zocht ik een pasje en vond ik succes. Mijn missie is voltooid, ik zie een zwart straaltje in een wit plastic bekertje klotsen. Ik pink een traantje weg. Met een dampend bekertje vol zwarte emotie in de hand steeg mijn caffeïnepeil en daarmee mijn gemoedstoestand. School kán wel mooi zijn, het is wat je er zelf van maakt. Amen.