Семь раз я презирал свою душу:
Первый раз, когда увидел, что она покорялась, чтобы достичь высот.
Второй раз, когда заметил, что она хромает в присутствии увечных.
Третий раз, когда ей дано было выбирать между трудным и легким, и она выбрала легкое.
Четвертый, когда она свершила зло и в оправдание себе сказала, что другие поступают так же.
Пятый, когда она, стерпев по слабости своей, выдала терпение за силу.
Шестой, когда она с презрением отвернулась от уродливого лица, не ведая, что это одна из ее личин.
И седьмой раз, когда она пела хвалебную песнь и мнила это добродетелью.
Հա, սա Հալիլ Ջեբրան էր... Ես հիմա վախենում եմ ինձ համար: Ճիշտ եմ ապրում արդյոք՞՞՞ Վերջերս սկսել եմ ավելի վախենալ... Երևի որովհետև չեմ պաշտպանում մարդկանց ինձնից ու սկսել եմ պահանջներ/իրավունքներ ներկայացնել/ուզել... Առաջ ասում էին, թե էնքան հնազանդ/խոնարհ եմ, որ մարդիկ փչանում են իմ կողքին... Ասում էին` ուրիշների մեղքի տակ եմ ընկնում դրանով: Հիմա վախենում եմ, որ... էս էլ է մեղք: Ինչքան ուզեմ, որ շատ չուզեմ՞՞՞ Ուրիշները ապրում են վաղուց, ես դեռ գծեր եմ քաշում... Մեղա:
Второй раз, когда заметил, что она хромает в присутствии увечных.
Третий раз, когда ей дано было выбирать между трудным и легким, и она выбрала легкое.
Четвертый, когда она свершила зло и в оправдание себе сказала, что другие поступают так же.
Пятый, когда она, стерпев по слабости своей, выдала терпение за силу.
Шестой, когда она с презрением отвернулась от уродливого лица, не ведая, что это одна из ее личин.
И седьмой раз, когда она пела хвалебную песнь и мнила это добродетелью.
Հա, սա Հալիլ Ջեբրան էր... Ես հիմա վախենում եմ ինձ համար: Ճիշտ եմ ապրում արդյոք՞՞՞ Վերջերս սկսել եմ ավելի վախենալ... Երևի որովհետև չեմ պաշտպանում մարդկանց ինձնից ու սկսել եմ պահանջներ/իրավունքներ ներկայացնել/ուզել... Առաջ ասում էին, թե էնքան հնազանդ/խոնարհ եմ, որ մարդիկ փչանում են իմ կողքին... Ասում էին` ուրիշների մեղքի տակ եմ ընկնում դրանով: Հիմա վախենում եմ, որ... էս էլ է մեղք: Ինչքան ուզեմ, որ շատ չուզեմ՞՞՞ Ուրիշները ապրում են վաղուց, ես դեռ գծեր եմ քաշում... Մեղա: