Չափանիշ առ ծնող
Առաջ այսպես չէի: Երևի մկրտվելուց հետո դարձա:
Երբ մկրտվելուց հետո հարցրեցի քահանային, թե` ինչքան հավատամ, որ մկրտվելս ձև չլինի հանկարծ, ..
Խոսեցինք:
Ու ասաց` Իսկ որ հիվանդն է սպասում ապաքինվի, հետո նոր է գնում բժշկի...
Առաջ այսպես չէի: Հանգիստ կարող էի քննարկել եկեղեցի, հոգևորականներ... Հիմա չէ: Բայց ոչ թե օբյեկտիվությունն է կորել, չէ: Տոն կա, որ չեմ ընդունում:
Ինչպես և ծնողներիս մասին չեմ խոսի ուրիշների հետ:
Ուզում էի գրել` ով այդպես խոսում է եկեղեցու մասին, նույնն է, թե ուրիշի ծնողների մասին է խոսում, ոչ իր... Հիմա դա էլ չուզեցի ասել: Բայց լավ օրինակ է: