Oct 02, 2012 22:08
ԿԱՐԾՈՒՄ ԵՄ, ԻՄ ՏԵՍԱԿԵՏՈՎ` ազատության պես է. չի կարող ուրիշի հաշվին լինել. Բացարձակ իմաստով` այն` խոսքի ազատությունը, պիտի որ չլինի
Հասարակական հարաբերություներն ու հասարակության պահանջ-կարիքն են ստեղծում բարձր/ազատ խոսքի իրավունքը, որը իր հերթին կախված է միշտ այդ հարաբերությունների պահանջից ու կարիքից Ճ
Կարծում եմ` խոսքն իրապես այնքանով է ազատ, որքանով որ չի մանիպուլացվում հասարակական կարիքով. ազատ է, երբ ոչ թե ծառայում է պահանջին ու ճաշակին, այլ առաջնորդում է հանրային պահանջը...
Սա` մոտավորապես, եթե կարճ ասեմ:
«շպարգալկա»