Վերնագիրը ամենավերջում կթարգմանեմ
Տխուր նայում եմ մեր այս սերնդին
Ապագան նրա` կամ մութ է, կամ` սին
Թեև բեռի տակ թե իմացության ու թե կասկածի`
Ծերանում է նա առանց գործերի:
Հազիվ օրորից`ու մենք հարուստ ենք
Հայրերիս մեղքով ու ետին խելքով.
Հոգնեցնող մի կյանք` անթիրախ ուղի.
Ասես խրախճանք` տոնին ուրիշի:
Բարուն թե չարին, ամոթ` անտարբեր,
Գործը չսկսած` անպայքար, թոռոմ ,
Վտանգի առաջ` խայտառակ ողորմ,
Իշխանության դեմ` ստրուկ ենք ու ստոր,
Ժամանակից շուտ հասած միրգ նվաղ`
Անհամ-անուրախ քիմքին ու աչքին,
Ծաղիկների մեջ` իբրև որբ քոչվոր,
ՈՒ` ժամը վերելքի` անկումն է ավաղ....
/Լերմոնտով, շարունակելի... Սկսեցի թարգմանել, դեմ առա, կիսատ թողեցի, ընկա մտքերի մեջ... Տեսել եք երազներում հեչ, որ քաղցր բամբակը տանում եք բերան, իսկ այն իսկական է` բժշկական... Տեսնես ինչ է նշանակում Բուրդը բերանը տալ-ը՞՞՞/