Չափանիշ առ ճանաչում
Բարկացած մարդը` ոնց որ` հարբած...
Բարկացրու ու` ճանաչի:
Ու` հաա բարկացրու, հաա էլ.... ճանաչի, եթե հավատում ես... զարգացման:
Հ.Գ.-Խելացի ճանաչողը ուրիշի բարկացրածով էլ կճանաչի:
Բարկացրու ու` ճանաչի:
Ու` հաա բարկացրու, հաա էլ.... ճանաչի, եթե հավատում ես... զարգացման:
Հ.Գ.-Խելացի ճանաչողը ուրիշի բարկացրածով էլ կճանաչի:
Ասենք ունես մի․․․ հեռախոս: Ինքը շատ լավ ապարատ ա, նորմալ պայմաններում արտակարգ աշխատում ա: Լիքքը ֆունկցիաներ ունի:
Բայց սիրտդ մեկ էլ (լինում ա չէ՞) կասկած ա կպնում թե՝ բա որ մի օր էս հեռախոսն ընկնի, ես էլ, մի հեռու տեղ լինեմ, հեռախոսի կարիք շատ ունենամ, կարող ա՞ ջարդվի ու ինձ քաշի:
ՈՒ վերցնում գցում ես, որ ստուգես՝ կքաշի մի օր, թե չէ: Որ կոտրվում էլ ա, ասում էս՝ լավ ա հմի կոտրվավ, քան թե էն գալիք սև օրը (որ կարող ա չգա էլ): Բայց մյուս կողմից էլ, էն մյուս հեռախոսը, որ նոր ես առել ու գցելուց զնգում ա, չի ջարդվում, էն սև օրվա վախտովը, ճիշտ ա, զանգ կանի֊կընդունի, բայց, օրինակ՝ ինտերնետ չի մտնում (բայց կարող ա սփյուռից մի շատ կարևոր համար էր պետք, օրն էլ կիրակի էր):
Հմի էս երկու ապարատներից ո՞րն ա լավը, որը՞ պահես:
Պատասխանը ես էլ չգիտեմ: Պերֆեկցիոնիզմ vs. կոմֆորմի՞զմ...
Reply
Վերջին տարբերակով` պատահաբար էլ կարող ա ընկնի էդ հեռախոսը ու նույնիսկ` քո ձեռքից ՃՃ
Հո չեմ ասում դիտմամբ բռնես, բարկացնես: Խոսքս բնական բարկացումների մասին է նաև:
Իսկ եթե հեռախոսը ՆՎԵՐ ա, ես չեմ գցի ձեռքիցս. գետնին` որ հաստատ:
Reply
քո ասած՝
օֆ, օֆ, եսիմ է․․․․ :Ճ
Reply
Դզում ա ։Ճ
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment