Էս հեքիաթը դուրս շատ էր գալիս։ Էսօր` չգիտեմ։
Մի կույր մարդ գիշերը լապտերը ձեռքին շրջում է փողոցում։ Տեսնողները ծիծաղում են վրան, թե`
-Այ... կույր, դու սկի օրը ցերեկով, արևի լույսով չես տեսնում, իզուր էս լապտերն ինչու ես բռնել՞՞՞
Կույրն ասում է.
- ...
Հայ գիտի, կույր։
Յա էլ էս սահմանը... բացած թրքերը։ Իբր ինչ են ձեռ առնում, թե` ձեր գետն էլ 50 սմ է։ Տո մի ասող չեղավ` մեր Խլուրդը որ
ցամաքած Արաքսի նկար էր դրել, դուք որ ջհանդամն էիք՞՞՞ համ էլ` մեր անթլյաշատ հանգիստը բա մի հատ հետ չգա, տեսնենք` ինչ, ոնց, պինչ...
Ծը։ Ոչ մի կապ չկա։ Ասի` մի բան գրեմ, համ ախմախ շրջապատին հարիր, համ էլ թրքի մանթոյից հեռու։