Անընդհատ պտտվում է
Գլխումս: Մի երկու օր առաջ կարդացի` Не проходите мимо мима ... հիմա` не проходити мимо мима -не проходити мимо меня-не проходити мимо мина ... Ու ասեմ` հեչ բանաստեղծական չի: Վատ վերջաբան ունի, թռիչք չունի, զարգացում չկա` անընդհատ պտտվում է: Խանգարում է մտածել:
Ֆիլմ ենք նայում: Քիչ առաջ այդ ֆիլմում երգում է մի տգեղ-տարօրինակ կոպիտ կին: Մտածում եմ` տղամարդ է՞՞՞
-Տղամարդ է,- կողքից բարձրաձայնում են մտքինս:
- Ըհը, բայց կին է խաղում,-վերջապես դիլեման լուծում եմ ես:
Դեռ հենց ինձ նայում` ծիծաղում են:
Իսկ ես լուրջ եմ: Մտքերս եմ դասավորում:
Ինչ կա՞՞՞
Ֆիլմ ենք նայում: Քիչ առաջ այդ ֆիլմում երգում է մի տգեղ-տարօրինակ կոպիտ կին: Մտածում եմ` տղամարդ է՞՞՞
-Տղամարդ է,- կողքից բարձրաձայնում են մտքինս:
- Ըհը, բայց կին է խաղում,-վերջապես դիլեման լուծում եմ ես:
Դեռ հենց ինձ նայում` ծիծաղում են:
Իսկ ես լուրջ եմ: Մտքերս եմ դասավորում:
Ինչ կա՞՞՞