朝 夢はよかったです >_< ラーブ 山P。

Oct 16, 2004 09:35


วันนี้ตื่นก็รีบมาอัพเลยอ่า ฝันดีๆ กลัวลืมด้วย โฮๆๆ ยังฝันไม่จบเลยตื่นซะและ ไม่เป็นไรแค่นี้ก็เกินพอ

เป็นฝันที่เป็นเรื่องเป็นราวมากที่สุดเท่าที่เคยฝันมาในรอบหลายๆปีนี้ (เพราะไม่ค่อยได้นอนแบบอิ่มๆน่ะ)

โฮๆ ฝันว่าเจอพวกจูเนียร์อ่า แต่ที่จำได้แบบเด่นๆชัดจะมี ยามะพี จิมมี่ เรียว (นิชิกิโด).....

แล้วก้อ อีเห้คาเมะ (ไม่น่าชอบมึงเลย เสียความรู้สึกว่ะ ถ้าเป็นเรื่องจริงจะเข้าไปต่อยมึงเลยคอยดู)

แล้วก็เพื่อนเลิฟของเราเองไอ้กี้ ปล.มันไม่ได้ชอบจูเนียร์นะ แต่ในฝันมันเสือกเคยเจอคาเมะมาก่อนแล้ว (เจอแบบบังเอิญนะ)

เรื่องๆของเรื่องเหมือนกับว่ามันมาไทย(มั๊ง?)แบบเงียบๆอ่า มันนั่งกินข้าวกานอยู่ มีจิมมี่ ยามะพี แล้วก็เรียว

ไม่รู้ว่าใครมานั่งก่อนเหมือนกันเราหรือพวกนั้น แต่สรุปว่าก็นั่งใกล้ๆกัน ในฝันนี้แทบไม่ได้คุยกะพวกมันอ่ะ ได้คุยกะพีคนเดียว

ได้ใช้โทรศัพท์ของมะพีด้วยอ่า (เอาเข้าไปมึง) โทรไปหาใครไม่รู้มะพีกดเบอร์ให้อ่า แต่รู้สึกจะเป็นพวก jr. เนี่ยแหละ

โทรศัพท์พีในฝันนะน่ารักมากเลยอ่าเป็นแบบพับสีชมพู คุยไรไม่รู้จำไม่ได้แล้ว พอคุยเสร็จแอบเอามากดๆเล่น เผื่อเจอรูปสาวๆ

(555 ขนาดในฝันยังเสือกเลยกู) เหมือนมะพีรู้ทันเลยดึงกลับไปถ่ายรูปเล่นมั่ง แล้วเราก็ขอถ่ายรูปยามะพี

โดยที่ยื่นโทรศัพท์เราให้เรียว แล้วก็บอกเรียวว่าขอรูปเดี่ยวของมะพีก่อน มันก็ถ่ายให้ล่ะ กรี๊ด รูปมะพีในโทรศัพท์เราน่าร๊ากกก

พอจะถ่ายคู่...เก๊กท่าเรียบร้อยแล้วนะ อีพวกเพื่อนมันมาพอดี มีอีคาเมะด้วย (เพื่อนของมะพี แต่กดโทรศัพท์ให้เราคุยอ่า บอกว่าอยู่ตรงนี้ให้รีบๆมา ประมาณนั้น) จากที่พวกเรานั่งอยู่กับที่เพื่อนพีอยู่มันก็ไม่ไกลกันมากนะ

ก็เลยสรุปว่าไม่ได้ถ่ายว่ะ (แต่ตอนแรกเรานึกว่าอีเรียวถ่ายไปแล้วนะ เคืองมาก) แล้วพอเพื่อนๆมันมา(ซึ่งเราจำไม่ได้อ่าว่าใครบ้าง มีอีเมะคนนึงแหละ)

ก็แบบว่าชุลมุนเล็กๆ จำไม่ได้แล้วว่ะว่าในฝันเนี่ยใครเนียนเอาโทรศัพท์เราไปซ่อน ก็ได้คืนมาเอามาถ่ายต่อ (ถ่ายพีคนเดียวเลยอ่า)

จากตอนแรกที่มีแต่กลุ่มเรา ก็เหมือนว่าแฟนๆในไทย(?) รู้ว่ามันอยู่กันที่นี่ก็ตามมาเยอะเลยอ่ะ

จากที่เราได้คุยกะพวกมันอย่างใกล้ชิด ก้อต้องดูพวกมันยืนให้แฟนๆถ่ายรูป แล้วไอ้กี้ (เพื่อนเรา) ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้

เข้ามาคุยๆกะเราบอกว่าเคยเจอไอ้นั่นอ่ะ (คาเมะ) มันบอกเราว่าเห้มาก มองแบบจากินเลือดกินเนื้อ

ตอนแรกไม่เชื่อไงก็ยืนอยู่แถวๆข้างหลังมัน ก็คุยๆเป็นภาษาไทยไง อีเมะก้อหันมา (ชื่อกูนิ ใครเรียกวะ ประมาณนั้น)

เชื่อมั๊ย เกลียดสายตามันมากเลยอ่า ขนาดหนีแล้วมันยังมองอ่ะ มองเพื่อนกูล่ะซี่ (เพิ่งคิดได้ว่ามันอาจจะมองเพื่อนเรา)

น่ารักใช่มั๊ยล่ะเมิงเพื่อนกูน่ะ แต่เสียใจสายตาเมิงมองได้เห้มาก ก็หนีๆไปเจอมะพีกับจิมมี่แหละ (ในฝันนี่โชคดีเจอตลอดอ่ะ)

ตอนนั้นตัดฉากมาเหมือนว่าทุกคนรู้ว่าจูเนียร์มาไทยเหมือนว่าจัดงานต้อนรับอะไรซักอย่างเนี่ยแหละ พวกมันเลยต้องใส่สูท

แล้วฮอลล์แบบว่าไม่เปิดแอร์อ่า พีเหงื่อโชกเลย จิมมี่เป็นไงไม่รู้ไม่ได้สังเกต (555) พีก็เลยปลดกระดุมเสื้อนอกอ่า

เราก้อขอแจมช่วยอ่า ช่วยคลายเนคไทด์ให้ (กรี๊ด~) แต่คลายออกนิดเดียว ไม่กล้าๆ ตื่นเต้นด้วยตอนนั้น

แล้วพีกับจิมมี่ก็คุยกัน พีเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดๆดูรูปที่ถ่ายวันนี้ แล้วเราอยากได้อ่า

ก็ถามเป็นอังกฤษ (นึกภาษาญี่ปุ่นไม่ออก ตอนนั้น) ประมาณว่าส่งอินฟาเรดได้ไหม อยากได้รูป

พีก็บอกว่าส่งอะไรก็ไม่ได้เลย ขอโทษนะ (กรี๊ดดดดดดดดด ตอบมาเป็นภาษาอังกฤษด้วย) เราก็แบบเสียดายอ่า

คุยไปๆเหมือนจะได้รู้ว่าพีใช้ริงโทน Forever memories ของ W-inds อ่า (เจริญ ฝันได้ผสมวงกันมาก)

แล้วก็ตื่นอ่ะ โฮๆๆๆ....ทำไมต้องมาตื่นตอนอยู่กะพีด้วย ช่วยด้วยรักพีไปแล้ว แงๆๆ เสียความรู้สึกกับอีเต่าในฝันมาก

เราเกลียดสายตาแบบนั้นอ่ะ โฮๆๆๆ....จบแล้ว แต่เดี๋ยวดึกๆอาจจะมาอีดิดไดใหม่

love YamaP



Previous post Next post
Up