(no subject)
Nou, de eerste dag Tokyo is voorbij en de tweede is al in volle gang. Via een snelweg op poten reden we over een brug Tokyo bay over. Het was donker, overal schenen lichtjes en in de verte zagen we een rood-witte replica van de Eiffeltoren, die Tokyo tower heet. Het was werkelijk prachtig. Kort daarna maakte het grootste deel van de groep kennis met het fantastische fenomeen dat jetlag heet, maar ik lag natuurlijk de hele nacht voor pampus in mijn mini-hotelkamer. De volgende ochtend ontdekte ik de wc, waarin zodra je op de overigens verwarmde bril gaat zitten water gaat stromen, want er zou maar iemand horen wat je op het toilet aan het doen bent! Als je klaar bent druk je op het knopje voor de bidet-functie, die hetzij warm, hetzij koud water achter of voor levert. De waterdruk is aan te passen met een draaiknop. Een half uur later (het duurde even voor ik de uitknop van het bidet had gevonden) kon ik naar naar het ontbijt, waar weer een aantal keuzes gemaakt moeten worden. Neem ik een broodje, english breakfast, of ga ik voor rijst met miso-soep? Na het ontijt wandel je naar de metro, waar de term haring in een tonnetje, of in het Japans sushizume, als sushi in een bakje, op van toepassing is. Als de deur opengaat duw je je erin en dan ben je verder stil. Niet praten in de metro. Nee, niet doen.
Aangekomen bij het Japan Nederland Instituut JNI (vier kamers, veel papier en vier bakken van computers) begonnen we vandaag met een test en er bleek een hoop weggezakt te zijn. Gelukkig kunnen we veel oefenen, hoewel er soms stug in het Engels geantwoord wordt.
Gisteren zijn we na het bezoek aan het JNI naar Shibuya gegaan, waar alles wat in Japan cool is of dat wil zijn rondloopt. Denk geblondeerde Japanse meiden met krullen in hele korte rokjes en Japanse jongens met punklook. De gigantische videoschermen en alle luidsprekers gaven een blade runner-achtig gevoel en vermoeid door alle indrukken raakte ik Luka, die chinees is, kwijt in de metro. Probeer maar eens een chinees meisje te vinden tussen al die Japanners. Ik heb zelf het hotel weer gevonden, waar Luka gelukkig ook enkele minuten later aankwam.
Vanmiddag ga ik me in een groot warenhuis wagen om te zoeken naar een stekker voor mijn laptop. Doelstelling is geen Engels te spreken. Ikimashoo (let's go!)
Aangekomen bij het Japan Nederland Instituut JNI (vier kamers, veel papier en vier bakken van computers) begonnen we vandaag met een test en er bleek een hoop weggezakt te zijn. Gelukkig kunnen we veel oefenen, hoewel er soms stug in het Engels geantwoord wordt.
Gisteren zijn we na het bezoek aan het JNI naar Shibuya gegaan, waar alles wat in Japan cool is of dat wil zijn rondloopt. Denk geblondeerde Japanse meiden met krullen in hele korte rokjes en Japanse jongens met punklook. De gigantische videoschermen en alle luidsprekers gaven een blade runner-achtig gevoel en vermoeid door alle indrukken raakte ik Luka, die chinees is, kwijt in de metro. Probeer maar eens een chinees meisje te vinden tussen al die Japanners. Ik heb zelf het hotel weer gevonden, waar Luka gelukkig ook enkele minuten later aankwam.
Vanmiddag ga ik me in een groot warenhuis wagen om te zoeken naar een stekker voor mijn laptop. Doelstelling is geen Engels te spreken. Ikimashoo (let's go!)