Дзякуй вам у шапку
Мама мне разпавядала, што сяброўка яе замуж выйшла з расейсца. І жылі яны доўга і шчасліва.
Мужу Беларусь падабалася і мова таксама. Ажно наступіў дзень, калі светапогляд Мужа перавярнуўся з ног на галаву - пасля доўгіх год, ён даведаўся, што адзначаюць словы "вялікі дзякуй".
Апынулася так, што чалавек увесь час думаў, што гэта бажок нейкі ці там ідал паганскі.
Я тады паслухала, пасмяялася ды забылася. А сёння вось узгадала. І сяжу цешуся. Бо бажок Вялікі Дзякуй - гучыць цудоўна і так па-свойску, што ажно разчульвае :)
Вялікі Дзяуй мог бы выглядаць так?
