(no subject)
Ik ben geen muzikant, geen zanger en geen dichter.
Meer een sloper dan een stichter.
Alles verandert en alles blijft hetzelfde.
Andere namen en andere tijden.
Dezelfde personen en momenten
Ik weet niet wat het is, maar het lijkt op herhaling.
Zelfde basistekst, maar een andere vertaling.
Misschien is het wel zoals Chaucer. Veel verschillende verhaaltjes die 1 doorlopend geheel vormen. Ik heb wel het gevoel dat ik steeds meer het geheel zie. Het gevoel dat alles best logisch is. Maar net als in slechte detectives zie je achteraf pas hoe het spelletje in elkaar steekt. Als er toevallig nu iemand is die het al wel ziet, laat het dan even horen.
Het gaat goed met me. Heus waar. In mijn ogen ben ik de beste van de klas. Ik heb hordes mensen die met me af willen spreken. Allemaal projecten, ideeen en volgende week zelfs een reis naar Berlijn. Mijn leven loopt als een trein.
Maar het voelt als een NS-trein. Traag, lomp en regelmatig iets later dan gewenst. Zoals vandaag. Dit bericht typen is mn meest constructieve bezigheid. Ik voel me duf, onscherp, afwezig... alsof er dikke stroop in mn hoofd zit. Zo was ik nooit. Zo wil ik niet zijn. Ik ben scherp, alert, bijdehand, geconcentreerd en meer van dat.
Waarom kan ik niet gewoon
Meer een sloper dan een stichter.
Alles verandert en alles blijft hetzelfde.
Andere namen en andere tijden.
Dezelfde personen en momenten
Ik weet niet wat het is, maar het lijkt op herhaling.
Zelfde basistekst, maar een andere vertaling.
Misschien is het wel zoals Chaucer. Veel verschillende verhaaltjes die 1 doorlopend geheel vormen. Ik heb wel het gevoel dat ik steeds meer het geheel zie. Het gevoel dat alles best logisch is. Maar net als in slechte detectives zie je achteraf pas hoe het spelletje in elkaar steekt. Als er toevallig nu iemand is die het al wel ziet, laat het dan even horen.
Het gaat goed met me. Heus waar. In mijn ogen ben ik de beste van de klas. Ik heb hordes mensen die met me af willen spreken. Allemaal projecten, ideeen en volgende week zelfs een reis naar Berlijn. Mijn leven loopt als een trein.
Maar het voelt als een NS-trein. Traag, lomp en regelmatig iets later dan gewenst. Zoals vandaag. Dit bericht typen is mn meest constructieve bezigheid. Ik voel me duf, onscherp, afwezig... alsof er dikke stroop in mn hoofd zit. Zo was ik nooit. Zo wil ik niet zijn. Ik ben scherp, alert, bijdehand, geconcentreerd en meer van dat.
Waarom kan ik niet gewoon