(no subject)
Dear Claire and evrybody,
I'm too lazy to update an entry.
So all i did is copying the entire thing from my Thai blog.
enjoy!!
ha ha
tell me if you can read it
=============================
เพื่อนๆคงได้เห็นรูปงามพรอมของคนอื่นๆกันมาบ้างแล้ว
วันนี้ถึงเวลาเราพรีเซนต์ความงดงามอันไม่เหมือนใครแลมีใครเหมือน
พรอมรร.เราไม่เมือนชาวบ้านชาวเมือง
แทนทีJuniorกับSeniorไปพรอมเดียวกัน
รร.เราคลาสใครคลาสมัน แยกกันไปคนล่ะวัน(จะแยกกันทำเตี่ยไรฟ่ะ)
เพราะเราอยู่จูเนียร์เลยได้ไปพรอมแบบกึ่งๆพรอม>>Semi-formal พรอมไม่เต็มรูปแบบ ซึงมีข้อดีคือไม่สูบตังค์มากนัก ถึงเอเอฟเอสจะออกให้ก็เฮอะ ชุดพรอมแบบจริงก็แพงกว่าอยู่ดี ก็มันยาวกว่าอ่ะ
(แอบรู้มาว่าพี่แกพึ่งแบนพรอมเปลี่ยนาเป็นsemi-formal สามปีที่แล้วเอง )
เราใส่ชุดที่เคยใส่ตอน Homecoming ถึงจะขัดธรรมเนียมสาวๆที่ยึดคติ"ชุดเดียวใส่ครั้งเดียว"ก็เฮอะ
ไม่เป็นไรๆ ต้องเก็บตังค์ไว้ซื้อหูฟังsony noise cancelling
เริ่มด้วยแม่มารับที่รร.ตอนคาบสาม พาไปหย่อนลงที่ร้านทำผม
แล้วก็เริ่มให้เค้าทำผม ดีที่ว่าวันก่อนมาเลือกแบบไว้แล้วเลยไม่ต้องเสียเวลามานั่งดูอีก เราขนทั้งชุดทั้งรองเท้ามาให้เค้าดูเลยจะได้เลือกทรงถูก
ตอนที่อยู่ในร้าน คนที่นั่งข้างๆเราก็มาทำจะไปงานเดียวกัน
แต่ของเค้าทำแค่ยี่สิบนาทีก็เสร็จ ของเราตั้งเกือบชม.ครึ่งแน่ะ
สงสัยชั้นเลือกทรงยากมั้ง?
แต่ออกมาบรรเจิด คุ้มสามสิบห้าเหรียญจริงๆ
แล้วก็กลับบ้านไปตั้งแต่งตัวแต่งหน้า ทำเล็บทำผม(ผมทำเสร็จแล้วเลยพอมีเวลาหน่อย)
แต่งหน้าเองก็ออกมาโอเคอ่ะ ภูมิใจในตัวเองจริงๆ
แล้วคายก็มารับตอนสี่โมง
ฮั่นแน่ แปลกใจล่ะซิ ใครเอ่ย?
เห็นเรียกชื่อเหมือนรู้จักดี แต่เปล่าเลย เจอกันครั้งแรกและครั้งสุดท้ายแปดเดือนที่แล้ว ตอนที่ครอบครัวเราเชิญครอบครัวเค้ามาทานข้าวที่บ้าน
พ่อเค้าเป็นคนไทย จบMITก็เลยอยู่ต่อที่นี่ พ่อเค้าพูดไทยคล่องปรือ(ก็คนไทยอ่ะ)แต่ลูกไม่พูดไทยนะ(ไงงั้นหว่า) เค้าพูดสวัสดีครับได้
แล้วก็ไปประภาคาร(เรียกว่างี้เป่าวะ? lighthouse) เมืองเราเป็นเมืองเล็กไสตล์New Englandติดทะเล
แล้วก็ไปรร. จะบอกว่าเดทเราไฮโซมากเอาเมเซเดสมารับด้วย เอ่อชั้นพอรู้ว่าเธอรวย รู้สึกเธอกับชั้นจะต่างชนชั้นกันจริงๆนะ
จำได้ป่ะตอนที่เราไปบอสตันแล้วได้ไปทัวร์แฟนเวย์พาร์คอ่ะ แล้วมันมีที่นังที่ติดกระจกติดแอร์ ราคาแพงลิ่ว สามหมื่นสี่หมื่นเหรียญอ่ะ มันพึ่งไปมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แม่งโคตรน่าอิจฉาเลย เปรียบกับเราที่ก่ะอีแค่จะไปดูเกมต๊อกต่อยที่นั่งธรรมดาก็ยังไม่ได้เลย อี้ๆๆๆๆอี้~
เรากับคุณชายหน้ารร.
แล้วก็เดินลงเวทีpromenade ซึ่งไม่มีรูปมาให้ดู เราไม่ได้ฝากกล้องไว้กับน้อง แต่ไม่เป็นไรเพื่อนเราอัดวีดีโอไว้ ไว้เดี๋ยวไปแอบจิ๊กมา
พรอมเมนาร์ดเสร็จ
ต่อด้วยดินเนอร์แล้วก็dance
ถ่ายกับเพื่อนๆ ก่อนเข้าไปในงาน ขอบอกเจนนี่เธอสวยนางแบบมาก
ส่วนแดนซ์นี่มันส์สะใจขอบอก เราทิ้งคุณชายแล้วร๊อกทั่วฟลอร์
พอสามทุ่มคายก็กลับบ้าน พรุ่งนี้เค้ามีนัดตีกอล์ฟ
เอ่อๆ บอกมาตามตรงก็ได้ พอรู้อยู่หรอกว่าเธอน่ะทนชั้นไม่ได้
ชั้นไม่คิดอะไรอยู่แล้ว อ่ะโธ่
กรรมน่ะกรรม
พอมันกลับไปดีเจเจ้ากรรมเล่นเปิด Slow dance คู่ชั้นกลับไปแล้ว น้องออยเลยต้องนั่งหง๊อยอยู่คนเดียว
อ่อมีเจนนี่อีกคน เปล่าเปลี่ยวโศกายิ่งนัก
เราเลยแอบวายเจ๊เจน
อึ๋มม๊ะ? แม่ใบตองบอกว่าเราอึ๋ม
ตอนอยู่โยธินเราก็ถูกเรียกว่าแหนมอยู่หลายครั้งหลายครา
รูปเดี่ยว
ชั้นสวยไหมเธอ?
Oye X Lockers
แอบหื่นเรา?
พอจบงาน ก็นังรถบัสไปต่อที่YMCA เราได้เล่นRock Climbing ด้วยแต่อยู่กล้องเพื่อน (อันนี้เปลี่ยนซื้อชุดแล้วเน่อ ปีนแบบใส่กระโปรงไม่ได้อ่ะ)
ไอ้ที่ไปYMCA เค้าเรียกว่า "After Party" แต่จริงๆคือพาไปกักตัวดีๆนี่เอง(เค้ากลัวเด็กจะไปทำมิดีมิร้ายไหนต่อไหน) ทั่วตึกเต็มไปด้วยกลุ้มบรรดาลุงๆป้าๆ แม้แต่หน้าห้องน้ำ?!?
ตีห้าครึ่งรสบัสกลับถึงรร. แม่เรามารับกลับบ้าน
เกือบหกโมงเช้า
เลยหยุดรถจอดหน้าหาดดูพระอาทิตย์ขึ้น
เคยสงสัยมั้ย ว่าจะดูอะไรกันนักหนา มันก็พระอาทิตย์ดวงเดียวกันนั่นแหล่ะ
แต่ก็สวยดี ท้องฟ้าสีม่วงด้วย
บรรยากาศเต็มใจ(น่า...ยิ่งนัก)<<เกี่ยวไรด้วยวะ? พิมพ์เองงงเอง
พักนี้อยากวายจัด
กลับถึงบ้านก็ซุกเตียงนอน ตื่นมาอีกทีหกโมงเย็น
อยากไปSenior Promโว้ย ชั้นจ่ายค่าตั๋วเองก็ได้
แค่ฝากซื้อตั๋วเอง แมร่ง
รูปแถม ตอนผ่าปลาดาว คาบไบโอ
อ้ำ
ขอให้โยธินมีพรอมด้วยเฮอะ
Song: Sweet Soul Revue By Pizzicato Five
Album: Made in USA
I'm too lazy to update an entry.
So all i did is copying the entire thing from my Thai blog.
enjoy!!
ha ha
tell me if you can read it
=============================
เพื่อนๆคงได้เห็นรูปงามพรอมของคนอื่นๆกันมาบ้างแล้ว
วันนี้ถึงเวลาเราพรีเซนต์ความงดงามอันไม่เหมือนใครแลมีใครเหมือน
พรอมรร.เราไม่เมือนชาวบ้านชาวเมือง
แทนทีJuniorกับSeniorไปพรอมเดียวกัน
รร.เราคลาสใครคลาสมัน แยกกันไปคนล่ะวัน(จะแยกกันทำเตี่ยไรฟ่ะ)
เพราะเราอยู่จูเนียร์เลยได้ไปพรอมแบบกึ่งๆพรอม>>Semi-formal พรอมไม่เต็มรูปแบบ ซึงมีข้อดีคือไม่สูบตังค์มากนัก ถึงเอเอฟเอสจะออกให้ก็เฮอะ ชุดพรอมแบบจริงก็แพงกว่าอยู่ดี ก็มันยาวกว่าอ่ะ
(แอบรู้มาว่าพี่แกพึ่งแบนพรอมเปลี่ยนาเป็นsemi-formal สามปีที่แล้วเอง )
เราใส่ชุดที่เคยใส่ตอน Homecoming ถึงจะขัดธรรมเนียมสาวๆที่ยึดคติ"ชุดเดียวใส่ครั้งเดียว"ก็เฮอะ
ไม่เป็นไรๆ ต้องเก็บตังค์ไว้ซื้อหูฟังsony noise cancelling
เริ่มด้วยแม่มารับที่รร.ตอนคาบสาม พาไปหย่อนลงที่ร้านทำผม
แล้วก็เริ่มให้เค้าทำผม ดีที่ว่าวันก่อนมาเลือกแบบไว้แล้วเลยไม่ต้องเสียเวลามานั่งดูอีก เราขนทั้งชุดทั้งรองเท้ามาให้เค้าดูเลยจะได้เลือกทรงถูก
ตอนที่อยู่ในร้าน คนที่นั่งข้างๆเราก็มาทำจะไปงานเดียวกัน
แต่ของเค้าทำแค่ยี่สิบนาทีก็เสร็จ ของเราตั้งเกือบชม.ครึ่งแน่ะ
สงสัยชั้นเลือกทรงยากมั้ง?
แต่ออกมาบรรเจิด คุ้มสามสิบห้าเหรียญจริงๆ
แล้วก็กลับบ้านไปตั้งแต่งตัวแต่งหน้า ทำเล็บทำผม(ผมทำเสร็จแล้วเลยพอมีเวลาหน่อย)
แต่งหน้าเองก็ออกมาโอเคอ่ะ ภูมิใจในตัวเองจริงๆ
แล้วคายก็มารับตอนสี่โมง
ฮั่นแน่ แปลกใจล่ะซิ ใครเอ่ย?
เห็นเรียกชื่อเหมือนรู้จักดี แต่เปล่าเลย เจอกันครั้งแรกและครั้งสุดท้ายแปดเดือนที่แล้ว ตอนที่ครอบครัวเราเชิญครอบครัวเค้ามาทานข้าวที่บ้าน
พ่อเค้าเป็นคนไทย จบMITก็เลยอยู่ต่อที่นี่ พ่อเค้าพูดไทยคล่องปรือ(ก็คนไทยอ่ะ)แต่ลูกไม่พูดไทยนะ(ไงงั้นหว่า) เค้าพูดสวัสดีครับได้
แล้วก็ไปประภาคาร(เรียกว่างี้เป่าวะ? lighthouse) เมืองเราเป็นเมืองเล็กไสตล์New Englandติดทะเล
แล้วก็ไปรร. จะบอกว่าเดทเราไฮโซมากเอาเมเซเดสมารับด้วย เอ่อชั้นพอรู้ว่าเธอรวย รู้สึกเธอกับชั้นจะต่างชนชั้นกันจริงๆนะ
จำได้ป่ะตอนที่เราไปบอสตันแล้วได้ไปทัวร์แฟนเวย์พาร์คอ่ะ แล้วมันมีที่นังที่ติดกระจกติดแอร์ ราคาแพงลิ่ว สามหมื่นสี่หมื่นเหรียญอ่ะ มันพึ่งไปมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แม่งโคตรน่าอิจฉาเลย เปรียบกับเราที่ก่ะอีแค่จะไปดูเกมต๊อกต่อยที่นั่งธรรมดาก็ยังไม่ได้เลย อี้ๆๆๆๆอี้~
เรากับคุณชายหน้ารร.
แล้วก็เดินลงเวทีpromenade ซึ่งไม่มีรูปมาให้ดู เราไม่ได้ฝากกล้องไว้กับน้อง แต่ไม่เป็นไรเพื่อนเราอัดวีดีโอไว้ ไว้เดี๋ยวไปแอบจิ๊กมา
พรอมเมนาร์ดเสร็จ
ต่อด้วยดินเนอร์แล้วก็dance
ถ่ายกับเพื่อนๆ ก่อนเข้าไปในงาน ขอบอกเจนนี่เธอสวยนางแบบมาก
ส่วนแดนซ์นี่มันส์สะใจขอบอก เราทิ้งคุณชายแล้วร๊อกทั่วฟลอร์
พอสามทุ่มคายก็กลับบ้าน พรุ่งนี้เค้ามีนัดตีกอล์ฟ
เอ่อๆ บอกมาตามตรงก็ได้ พอรู้อยู่หรอกว่าเธอน่ะทนชั้นไม่ได้
ชั้นไม่คิดอะไรอยู่แล้ว อ่ะโธ่
กรรมน่ะกรรม
พอมันกลับไปดีเจเจ้ากรรมเล่นเปิด Slow dance คู่ชั้นกลับไปแล้ว น้องออยเลยต้องนั่งหง๊อยอยู่คนเดียว
อ่อมีเจนนี่อีกคน เปล่าเปลี่ยวโศกายิ่งนัก
เราเลยแอบวายเจ๊เจน
อึ๋มม๊ะ? แม่ใบตองบอกว่าเราอึ๋ม
ตอนอยู่โยธินเราก็ถูกเรียกว่าแหนมอยู่หลายครั้งหลายครา
รูปเดี่ยว
ชั้นสวยไหมเธอ?
Oye X Lockers
แอบหื่นเรา?
พอจบงาน ก็นังรถบัสไปต่อที่YMCA เราได้เล่นRock Climbing ด้วยแต่อยู่กล้องเพื่อน (อันนี้เปลี่ยนซื้อชุดแล้วเน่อ ปีนแบบใส่กระโปรงไม่ได้อ่ะ)
ไอ้ที่ไปYMCA เค้าเรียกว่า "After Party" แต่จริงๆคือพาไปกักตัวดีๆนี่เอง(เค้ากลัวเด็กจะไปทำมิดีมิร้ายไหนต่อไหน) ทั่วตึกเต็มไปด้วยกลุ้มบรรดาลุงๆป้าๆ แม้แต่หน้าห้องน้ำ?!?
ตีห้าครึ่งรสบัสกลับถึงรร. แม่เรามารับกลับบ้าน
เกือบหกโมงเช้า
เลยหยุดรถจอดหน้าหาดดูพระอาทิตย์ขึ้น
เคยสงสัยมั้ย ว่าจะดูอะไรกันนักหนา มันก็พระอาทิตย์ดวงเดียวกันนั่นแหล่ะ
แต่ก็สวยดี ท้องฟ้าสีม่วงด้วย
บรรยากาศเต็มใจ(น่า...ยิ่งนัก)<<เกี่ยวไรด้วยวะ? พิมพ์เองงงเอง
พักนี้อยากวายจัด
กลับถึงบ้านก็ซุกเตียงนอน ตื่นมาอีกทีหกโมงเย็น
อยากไปSenior Promโว้ย ชั้นจ่ายค่าตั๋วเองก็ได้
แค่ฝากซื้อตั๋วเอง แมร่ง
รูปแถม ตอนผ่าปลาดาว คาบไบโอ
อ้ำ
ขอให้โยธินมีพรอมด้วยเฮอะ
Song: Sweet Soul Revue By Pizzicato Five
Album: Made in USA