Onvoltooid
Ik heb me er nog niet bij neergelegd. En zelfs al ga ik er langzaam aan kapot, mijn hart betoogd dat ik nimmer en te min door zal gaan met waar ik in geloof. Misschien dacht ik dat het aan mij lag, en misschien is dat de halve waarheid. Ach, ik ben en blijf een mallerd in jouw ogen, en zie je me niet voor wie ik ben. Misschien is het nu echt te laat voor ons, maar mijn gedachten zijn ver weg van de jouw. Ik doe gewoon of er niets veranderd is.
-K.
-K.