(no subject)

Jun 02, 2015 02:26

але ж ты дзівосны, сьвет,
калі-некалі ляціш сонечнымі кроплямі ў далоні;
а цяпер во восень, дажджы -
мокнеш, засынаеш, становісься мяккім
і змотваеш нас у клубкі: каб не знасіліся,
каб былі, каб да наступнага лета

ў

Previous post Next post
Up