De herfst staat met volle teugen voor de spreekwoordelijke deur en alhoewel de blaadjes nog niet de meest middeleeuwse uienschilverftinten (scrabble!) beginnen te vertonen, kun je 's avonds toch merken dat het flink begint af te koelen. De temperaturen dalen weer naar één cijferige waardes, de sterretjes twinkelen aan de hemel en ik lig te bibberen in mijn bed.
Nu zijn we natuurlijk net terug van vakantie en is er van al die Griekse zon alleen nog maar een voorliefde voor vijf lagen ondergoed achtergebleven nu we weer in Nederland zijn. Het ligt echt niet aan mij alleen, dat kun je mij niet wijsmaken. En we slapen een stuk beter met het raam open.
Mijn zomerdekbedje alleen trok het niet meer en kon me niet meer warmhouden. Dan toch maar de rendierhuid op bed. Alhoewel, dat was best warm en onhandig want het is niet dekbed-vormig maar meer dodebeesten-vormig dus als je midden in de nacht je bed uit bibbert om naar de wc te gaan (een euvel wat mij nogal vaak overkomt omdat we nu eenmaal thee drinken in plaats van prik) slaat de dode dodo niet mooi weer terug over mijn toch al koude schoudertjes.
Dan het herfstdekbed er maar bovenop. Geniale uitvinding hoor, zo'n dekbed wat in twee stukken te delen is, maar na vijftien minuten heerlijke warmte bedacht ik me dat het misschien nog wat vroeg was voor het winterdekbed in zijn volledigheid. Wat doe je dan op bed als het ijs op de ruiten staat, vraag ik me dan maar weer eens af. Dus ook dat ging weer de kast in.
Uiteindelijk is het dan toch
de quilt geworden. Ook al is de quilt niet zo heel dik, toch heeft de laag wol een zeer isolerende werking en is het ding nog eens niet zo lelijk als een dekbed zonder hoes of een dood dier op je bed. Daarnaast geeft het de slaapkamer - die toch al niet zo opgeruimd was - een perfecte sloeber-aanblik. Het ding is goed in elkaar gezet maar erg slecht gequilt en dan ook nog eens met een garen wat er in de winkel romantisch okerbruin was, maar op de quilt zelf gewoon kotsgeel werd. De bobbels, foute kleurcombinatie en overgeslagen steken dragen wel bij aan een geniaal larp-decorstuk (gegarandeerd dat iedereen eroverheen kijkt omdat het nu eenmaal zo'n lelijk ding is waardoor je er zo'n beetje alles onder kunt leggen waarvan je niet wilt dat mensen ernaar kijken!), en in het donker van de slaapkamer zijn alle 225 blokjes bij elkaar toch lekker warm.
Die eerste nacht onder mijn dekbed-plus-quilt was nog niet eens zo heel fijn, want ik had het amper door. Maar deze morgen toen mijn wekker voor de derde keer af ging wist ik het zeker: het is weer herfst, de nesteldrang is begonnen en binnenkort sleep ik mijn winterproviand zo het warme holletje binnen waar ik me op dat moment in bevond.
Welterusten.
-----
*) Nee, niet die soort.