Slakken en onkruid
Het leven van een tuinder gaat vooral over onkruid en slakken. Rozen zijn in de verste verte niet te bekennen, dus dat gezegde klopt ergens ook wel.
De slakken maakten mijn leven erg zuur. Mijn jonge paksoy werd gedecimeerd door hun honger. Ik verwijderde de rand hoog gras, onkruid, kleefkruid, slingerwinde en andere zooi langs het hekje en plukte elke slak die ik daar vond weg. Met een grote zwaai zwieperde ik ze naar de andere kant van de Gender. Veel succes met terugzwemmen naar mijn tuin, eikels.
Ook de dingen in de kas waren niet veilig, naast de paprikaplanten vraten ze ook gaten in de jonge paprika's. En hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik nog steeds niet, maar ze krijgen die dingen van de plant naar beneden...
Ik kocht Escar-GO, een biologische slakkenkorrel en strooide flink rondom de aangevroten planten. De planten lijken nu wel wat te herstellen, er is immers niets zo eigenwijs als een plant die wil groeien!
Afgelopen zaterdag was ik al vroeg op de tuin. Het was goed te doen om die tijd, het windje was lekker, ik had helaas de kop van mijn schouders niet voldoende ingesmeerd met zonnebrand, maar ik had eindelijk het idee dat ik ergens kwam met het verwijderen van het onkruid. Ik hoopte het veldje met de aardappels nog even goed te wieden, maar dat kwam er niet meer van.
De bieten staan er goed bij en uiteindelijk zijn ook de snijbieten opgekomen, maar niet zoveel als gehoopt. Ik plantte er nog wat kleine zaailingen (biet, snijbiet en rucola) bij om de leegte wat op te vullen.
Op zondag had ik echt even geen puf meer om weer de hele dag in de zon te werken, en bleef ik lekker thuis met een spelletje. Maandag begon het met regenen, en deze hele week gaat het wisselend bewolkt en regenachtig zijn. Ik kan er vanuit gaan dat de inhaalslag tegen het onkruid inmiddels dus alweer verleden tijd is. Maar hopelijk is het in de bedden met bieten, snijbieten, sla en andijvie inmiddels wat makkelijker bij te houden? Ik heb er een hard hoofd in, in ieder geval.
De slakken maakten mijn leven erg zuur. Mijn jonge paksoy werd gedecimeerd door hun honger. Ik verwijderde de rand hoog gras, onkruid, kleefkruid, slingerwinde en andere zooi langs het hekje en plukte elke slak die ik daar vond weg. Met een grote zwaai zwieperde ik ze naar de andere kant van de Gender. Veel succes met terugzwemmen naar mijn tuin, eikels.
Ook de dingen in de kas waren niet veilig, naast de paprikaplanten vraten ze ook gaten in de jonge paprika's. En hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik nog steeds niet, maar ze krijgen die dingen van de plant naar beneden...
Ik kocht Escar-GO, een biologische slakkenkorrel en strooide flink rondom de aangevroten planten. De planten lijken nu wel wat te herstellen, er is immers niets zo eigenwijs als een plant die wil groeien!
Afgelopen zaterdag was ik al vroeg op de tuin. Het was goed te doen om die tijd, het windje was lekker, ik had helaas de kop van mijn schouders niet voldoende ingesmeerd met zonnebrand, maar ik had eindelijk het idee dat ik ergens kwam met het verwijderen van het onkruid. Ik hoopte het veldje met de aardappels nog even goed te wieden, maar dat kwam er niet meer van.
De bieten staan er goed bij en uiteindelijk zijn ook de snijbieten opgekomen, maar niet zoveel als gehoopt. Ik plantte er nog wat kleine zaailingen (biet, snijbiet en rucola) bij om de leegte wat op te vullen.
Op zondag had ik echt even geen puf meer om weer de hele dag in de zon te werken, en bleef ik lekker thuis met een spelletje. Maandag begon het met regenen, en deze hele week gaat het wisselend bewolkt en regenachtig zijn. Ik kan er vanuit gaan dat de inhaalslag tegen het onkruid inmiddels dus alweer verleden tijd is. Maar hopelijk is het in de bedden met bieten, snijbieten, sla en andijvie inmiddels wat makkelijker bij te houden? Ik heb er een hard hoofd in, in ieder geval.