Gangpad op diepte
Eén van de problemen met de kas is dat hij op het hoogste punt slechts 1.9 meter hoog is. Dat is grappig, want dat ben ikzelf ook. Niet heel erg praktisch dus.
In principe was dat geen probleem geweest, maar toen mijn mama een berichtje stuurde met "kunnen jullie wat met deze oude schuttingplanken van hardhout?" kwam er langzaam maar zeker een ideetje boven borrelen.
De planken wilden we gebruiken voor raised beds of misschien wel voor een eigengemaakte oppottafel, of in ieder geval een soort schragensysteem waar de zaailingetjes op konden groeien tot ze buiten mochten gaan spelen. We gingen dus afgelopen zaterdag naar Houten om de planken op te pikken.
Luc zaagde met de decoupeerzaag de spijkers en rare hoekjes eraf en na enige inspiratie opgedaan te hebben bij de kas van mijn moeder, die op een gemetseld muurtje stond en dus ook een redelijk hoge drempel had, was het plan snel geboren. Als ik een greppel in de kas kon graven, en we de zijkanten konden stutten met het hardhout, was er waarschijnlijk wel genoeg extra diepte (hoogte) zodat ik er wat meer comfortabel zou kunnen staan.
Een greppeltje was zo gegraven, en Eisirt maakte met wat haakse hoeken een begin om een tegel heen. Een gangpaadje hoefde immers niet heel breed te zijn, en we hadden maar 12 tegels in totaal, dus een gangetje van 1 tegel breed zou prima zijn. Hij maakte een bak van vier planken, met op de kopse kant bij de deur een brede plank die goed stevigheid zou bieden. Aan de voet van het gangpaadje was de dwarsplank precies breed genoeg.
Het met de hand doorzagen van het hardhout was geen leuke klus, maar we werkten moedig door. Eisirt had al snel flink wat splinters in zijn handen, en zogauw de accuboor ermee ophield (en de 'bak' zonder bodem klaar was en op zijn plek was gemanoeuvreerd), ging hij lekker naar huis.
Ik was heel tevreden met mijn greppeltje. Het gaf flink wat extra diepte aan mijn plannen, en met de 20 centimeter extra kon ik comfortabel staan in de kas zonder steeds mijn mijn hoofd tegen de dakspanten te stoten. Eén tegel breed is nog wel heel smal, dus ik kon niet heel hard van stapel lopen, maar wat ik wél kon doen, nu ook de binnenkant klaar was, was de arme paprikaplanten ingraven in de aarde in de kas.
Door het werk aan de kas, en het heen en weer lopen, was de bodem van de kas erg hard aangekoekt. Het was een pokkekarwei om dat allemaal los te maken. Ik gebruikte een draaidinges (een "grondwoeler"), wat ik van tuinbuurvrouw Trix had gekregen, maar ook die kwam maar slecht de grond in. Na één rondje was ik flink aan het puffen, het was natuurlijk ook flink warm in de kas.
Daarna ging ik los met de spade, en daarna voorzichtig wat manoeuvreren met een veel te lange harksteel, en uiteindelijk op mijn hurken met de hand-hark had ik de aarde weer redelijk los gekregen, los genoeg (hopelijk) om de paprikaplanten een thuis te geven.
En zo is de kasgreppel een ding! De acht paprikaplanten staan nu heerlijk te wortelen, en de twee verloren tomatenplanten die onverhoopt opkwamen uit oud zaad hebben ook een plekje gekregen. In de hoekjes naast de deur kunnen het gereedschap staan, en de krat met zaadjes en kleine tools. Ik had eerder alweer van alles gezaaid, en dat kon mooi op de aarde tussen de plantjes staan, naast het nieuwe paadje.
De binnenkant van de kas is nu helemaal klaar, en veel meer moet ik er ook niet in willen doen. De buitenkant heeft nog wel wat werk nodig, een regenton staat heel erg hoog op het lijstje (en is de enige reden dat ik ook echt een kas wilde), maar dat is nog niet zo vanzelfsprekend. De regengoot heeft daar eigenlijk geen goede aansluiting voor, dus ik moet nog even kijken hoe we dat gaan oplossen. Gelukkig is het alweer bijna weekend.
Verder kocht ik vandaag bij de Praxis Lollo Bionda x6, Andijvie x6, twee aalbessenstruiken (één rood en één zwart), een oregano, nog meer dahlia's want dahlia's zijn geweldig, en nog wat meer bloemenzaad. We krijgen die 105 m2 vast wel vol. Ooit.
In principe was dat geen probleem geweest, maar toen mijn mama een berichtje stuurde met "kunnen jullie wat met deze oude schuttingplanken van hardhout?" kwam er langzaam maar zeker een ideetje boven borrelen.
De planken wilden we gebruiken voor raised beds of misschien wel voor een eigengemaakte oppottafel, of in ieder geval een soort schragensysteem waar de zaailingetjes op konden groeien tot ze buiten mochten gaan spelen. We gingen dus afgelopen zaterdag naar Houten om de planken op te pikken.
Luc zaagde met de decoupeerzaag de spijkers en rare hoekjes eraf en na enige inspiratie opgedaan te hebben bij de kas van mijn moeder, die op een gemetseld muurtje stond en dus ook een redelijk hoge drempel had, was het plan snel geboren. Als ik een greppel in de kas kon graven, en we de zijkanten konden stutten met het hardhout, was er waarschijnlijk wel genoeg extra diepte (hoogte) zodat ik er wat meer comfortabel zou kunnen staan.
Een greppeltje was zo gegraven, en Eisirt maakte met wat haakse hoeken een begin om een tegel heen. Een gangpaadje hoefde immers niet heel breed te zijn, en we hadden maar 12 tegels in totaal, dus een gangetje van 1 tegel breed zou prima zijn. Hij maakte een bak van vier planken, met op de kopse kant bij de deur een brede plank die goed stevigheid zou bieden. Aan de voet van het gangpaadje was de dwarsplank precies breed genoeg.
Het met de hand doorzagen van het hardhout was geen leuke klus, maar we werkten moedig door. Eisirt had al snel flink wat splinters in zijn handen, en zogauw de accuboor ermee ophield (en de 'bak' zonder bodem klaar was en op zijn plek was gemanoeuvreerd), ging hij lekker naar huis.
Ik was heel tevreden met mijn greppeltje. Het gaf flink wat extra diepte aan mijn plannen, en met de 20 centimeter extra kon ik comfortabel staan in de kas zonder steeds mijn mijn hoofd tegen de dakspanten te stoten. Eén tegel breed is nog wel heel smal, dus ik kon niet heel hard van stapel lopen, maar wat ik wél kon doen, nu ook de binnenkant klaar was, was de arme paprikaplanten ingraven in de aarde in de kas.
Door het werk aan de kas, en het heen en weer lopen, was de bodem van de kas erg hard aangekoekt. Het was een pokkekarwei om dat allemaal los te maken. Ik gebruikte een draaidinges (een "grondwoeler"), wat ik van tuinbuurvrouw Trix had gekregen, maar ook die kwam maar slecht de grond in. Na één rondje was ik flink aan het puffen, het was natuurlijk ook flink warm in de kas.
Daarna ging ik los met de spade, en daarna voorzichtig wat manoeuvreren met een veel te lange harksteel, en uiteindelijk op mijn hurken met de hand-hark had ik de aarde weer redelijk los gekregen, los genoeg (hopelijk) om de paprikaplanten een thuis te geven.
En zo is de kasgreppel een ding! De acht paprikaplanten staan nu heerlijk te wortelen, en de twee verloren tomatenplanten die onverhoopt opkwamen uit oud zaad hebben ook een plekje gekregen. In de hoekjes naast de deur kunnen het gereedschap staan, en de krat met zaadjes en kleine tools. Ik had eerder alweer van alles gezaaid, en dat kon mooi op de aarde tussen de plantjes staan, naast het nieuwe paadje.
De binnenkant van de kas is nu helemaal klaar, en veel meer moet ik er ook niet in willen doen. De buitenkant heeft nog wel wat werk nodig, een regenton staat heel erg hoog op het lijstje (en is de enige reden dat ik ook echt een kas wilde), maar dat is nog niet zo vanzelfsprekend. De regengoot heeft daar eigenlijk geen goede aansluiting voor, dus ik moet nog even kijken hoe we dat gaan oplossen. Gelukkig is het alweer bijna weekend.
Verder kocht ik vandaag bij de Praxis Lollo Bionda x6, Andijvie x6, twee aalbessenstruiken (één rood en één zwart), een oregano, nog meer dahlia's want dahlia's zijn geweldig, en nog wat meer bloemenzaad. We krijgen die 105 m2 vast wel vol. Ooit.