No será el miedo a ustedes lo que nos obligue a bajar las banderas de la imaginación
Ik werd wakker en bedacht me dat ik geboren was voor de revolutie. Maar eerst moet ik leren fietsen.
Vandaag zag ik hem uit de Apple-winkel lopen, net toen ik flink op m'n bek ging (dit komt omdat ik niet stabiel loop op hakken, en al helemaal niet als het glad is).
Hij zag me en zei "hey" en hielp me (inmiddels was mijn gele hoofd redelijk rood geworden, temeer omdat ik hem een anoniem kado voor kerst heb gestuurd) weer op de been.
Mensen lopen en kopen in de binnenstad, met z'n allen tegelijk. Ik kijk naar de post-it op mijn beeldscherm: "Ik beloof me de mensen te herinneren die niets anders hebben dan een droom".
Gisteren mailde ik hem:
...it was very touching, to see these boys from the favelas...with nothing more than a dream. I like that. "Rich" people, we are so spoiled, we don't know how to dream anymore, because we have the money and the opportunity to buy and achieve everything we want in life, so that's where our dreams stop. we just want to own, buy and consume and live in our own caged, limited world.
But it's good to have a dream, a goal and lots of hope...I really like the spiritual and artistic place I am in right now, although it has little to do with reality.
Hij mailde terug:
Je bent een prachtige ziel, ik geniet van hetgene wat je schrijft, ik voel me op een of andere manier begrepen door je woorden, ik voel mij begrepen door jou. Het is geen zwakke gedachte, de zwakke gedachte is degene die zegt dat je niets mist, is je ego... die niets is en bang is niets te zijn. ik zie dat je leuke gedachten hebt, je bent diepzinniger als ik dacht,en sorry ik vind dat je hele hele mooie ogen hebt, damn...
Het mailtje begon goed, dacht ik bij mezelf.
Een fles wijn, chocolade..en chips om de zoete smaak weg te halen.
Het lijkt me heerlijk om met jou het nieuwe jaar in te gaan. Ik drink alleen geen bier. (I'll bring some of the forbidden goods)
En zo kwam het zelfs met mij, op de valreep, nog goed.