(no subject)
Ik word verliefd op rare momenten. Ik bedoel, je hebt de hele aanloop naar het "verliefd zijn", en dan opeens...BOEM!
Ik had ooit een jongen die een tekening maakte en er een zakje met mijn haren bijdeed (die hij in zijn bed had gevonden, na een middagje samen), een jongen die vroeg of ik een broodje kaas wilde (het was ochtend), een jongen die zijn arm om me heen sloeg terwijl we in de regen naar huis liepen na onze eerste date, een jongen die mijn haar opzij hield bij het overgeven en dan is er de jongen die mijn haren streelde, vlechtte (en staartjes maakte) terwijl hij met mijn vrienden sprak en ik met mijn hoofd op zijn schoot lag te slapen tijdens een veel te luid hiphop-concert.
Point of no return zullen we maar zeggen; het gebaar, het moment vanaf je weet: IK BEN VERLIEFD.