(no subject)
Barcelona es de puta madre
Na een paar dagen van eenzaamheid (want alleen in een grote, vreemde stad met vooral veel mensen die iets anders dan spaans spraken), kwam het toch allemaal goed.
En nu zit ik thuis, met gemengde gevoelens. Allereerst is het weer natuurlijk jodido hier in nederland, vooral toen ik in mijn strandslippers de tocht van het vliegveld naar huis moest afleggen
Verder de lieve mensen in Barcelona, die de klootzakken van daar allemaal goedmaakten. En dan in het speciaal de sympathieke meneer die helemaal uit Granada naar Barcelona kwam om mij nog mijn laatste dag te zien (en om vrienden te ontmoeten, maar dat staat natuurlijk minder romantisch).
De meest leerzame vakantie van mijn leven; ik voel me sterk en ik voel me vrij en vooral: gelukkig.
Ik zeg: Later, als ik groot ben, wil ik in Barcelona wonen.
