Не заўсёды мужыкі - казлы або Два выпадкі адзіноты
Ня тое, каб я раней не здагадвалася, але зараз у мяне ўсё расклалася проста, як кажуць, па палічках. Для гэтага мне спатрэбілася прыгледзецца і прачытаць кнігу праваслаўнага сьвятара (кніга збольшага разумная, але ёсьць пару артадаксальных загібонаў).
Адзінокія людзі - розныя людзі. Яны адзінокія па розных прычынах.
Адзін.
Калі чалавеку не хапае стасункаў - інтымных і рамантычных - звычайна ні што не ідзе ў лад. Здавалася б і на працы ўсё добра, і ў сям'і ўсе шчасьлівыя, і на вучобе адныя бонусы і плюсы... І вось прыходзіць чалавек дадому. Крыху пасядзіць-падумае дый ідзе выліваць душу сябру. Жыццё, аказваецца, усё адно храновае. І вось падчас такіх разважаньняў, саплей, словаў пра цярпеньне, надзеі і дзейнасьць праскокваюць дробязныя, але вельмі важныя дэталі: "От хачу сабе новую кофту... Але шкада грошы аддаваць", "Ой, я была ў гасьцях, дык мяне пакармілі хоць там", "Бачыла сукенку. Ну такая прыгожая, ну такая прыгожая! Але каштуе, блін, 80 тысяч!", "Не, я на тралейбусе не паеду. Ну, пачакю аўтобуса! Праўда, 20 хвілін чакаць і мароз -15, але ў мяне на тралейбус няма праязнога", "Добра, давайце сустрэнемся у гэтай кавярні, але я замаўляць сабе нічога ня буду - я дома паем"... І справа ня ў тым, што ў чалавека няма грошай. Справа ў тым, што чалавек настолькі ня любіць сябе, што шклянку сока не можа сабе дазволіць - дорага. І нават у дзень зарплаты - "няма грошай". І калі чалавек настолькі ня любіць сябе, што не сочыць за сабой, не даглядае свой твар і цела, не дае сабе магчымасьць адпачыць і расслабіцца... Якой халеры яго будзе любіць дый яшчэ кахаць хтосьці іншы? Ну вось калі чалавек 20 год пражыў з сабой і так і не навучыўся любіць сябе, то чаму нехта пакуль што левы, які прыйшоў збоку павінен палюбіць і пакахаць. Ну як? Гэта немагчыма! Калі ты сам эканоміш на сабе зь нездаровым сэнсам, то чаго чакаць ад парнёра? Правільна - льготны паказ і кінатэатры і кветкі на распродажы... І гэта максімум. Калі той партнёр яшчэ з'явіцца.
Два.
"Все средства хороши"... Здаецца, гэта фраза першапачаткова была сказана пра вайну (?), але цяпер яе часта ўжываюць у кантэксьце каханьня. У кнізе, якую я прачытала, але якую ўжо аддала ёсьць цікавая паралель (соры, што не цытатай, а па памяці). Калі дзяўчына выстаўляе ўсё сваё хараство ўсім і адразу - гэта сімвал і знак таго, што "Бачыш, што я маю... Калі хочаш убачыць больш, ты ведаеш, што рабіць!" Я мяркую, што голым азадкам і выстаўленымі голымі грудзямі ў нас час ужо нікога ня зьдзівіш. Хоць мужчыны, магчыма, аспрэчаць гэта... І вось я думаю - свае ... органы выстаўляюць таму, што ўсё ж спадзяюцца на нешта ці таму што гэта ўжо ў некаторых генетычна закладзена?
Я не ўжываю алкаголь, але мае сябры любяць "пасядзець-пагаварыць". Пасьля таго, як бяседа дасягнула пэўнага градуса, пачынаюцца вечныя разважаньні пра жаночую сутнасьць і натуру. Фраза пра тое, што "з такімі сьпяць, але на такіх ня жэняцца", напэўна, узаемавынікальная з "от я б с ней переспал, но чё-то больше - ну нафіг!" або "ну, я сней спал. в постеле она - класс, но чё-то больше - ну нафіг!"
Дык вось калі дзяўчына ўсім сваім выглядам і паводзінамі - вульгарнымі і амаральнымі- паказвае, што " я на ўсё гатова", то няма чаго соплі жаваць і ныць, што "няма сьветалага і чыстага пачуцьця", "што ўсе мужыкі - сволачы, бо хочуць толькі аднаго"... Яны хочуць таго, што ім адкрыта прапаноўваюць:) Як казала мая настаўніца па сальфеджыо вучням пасьля экзамена : "За что боролісь, на то і напоролісь!"
Калі перад сабакам махаць кавалкам сьвежага мяса, яму таксама будзе складана ўстрымацца. Але гэта ня значыць, што за кавалак мяса ён будзе вашым сябрам да канца жыцьця.
Адзінокія людзі - розныя людзі. Яны адзінокія па розных прычынах.
Адзін.
Калі чалавеку не хапае стасункаў - інтымных і рамантычных - звычайна ні што не ідзе ў лад. Здавалася б і на працы ўсё добра, і ў сям'і ўсе шчасьлівыя, і на вучобе адныя бонусы і плюсы... І вось прыходзіць чалавек дадому. Крыху пасядзіць-падумае дый ідзе выліваць душу сябру. Жыццё, аказваецца, усё адно храновае. І вось падчас такіх разважаньняў, саплей, словаў пра цярпеньне, надзеі і дзейнасьць праскокваюць дробязныя, але вельмі важныя дэталі: "От хачу сабе новую кофту... Але шкада грошы аддаваць", "Ой, я была ў гасьцях, дык мяне пакармілі хоць там", "Бачыла сукенку. Ну такая прыгожая, ну такая прыгожая! Але каштуе, блін, 80 тысяч!", "Не, я на тралейбусе не паеду. Ну, пачакю аўтобуса! Праўда, 20 хвілін чакаць і мароз -15, але ў мяне на тралейбус няма праязнога", "Добра, давайце сустрэнемся у гэтай кавярні, але я замаўляць сабе нічога ня буду - я дома паем"... І справа ня ў тым, што ў чалавека няма грошай. Справа ў тым, што чалавек настолькі ня любіць сябе, што шклянку сока не можа сабе дазволіць - дорага. І нават у дзень зарплаты - "няма грошай". І калі чалавек настолькі ня любіць сябе, што не сочыць за сабой, не даглядае свой твар і цела, не дае сабе магчымасьць адпачыць і расслабіцца... Якой халеры яго будзе любіць дый яшчэ кахаць хтосьці іншы? Ну вось калі чалавек 20 год пражыў з сабой і так і не навучыўся любіць сябе, то чаму нехта пакуль што левы, які прыйшоў збоку павінен палюбіць і пакахаць. Ну як? Гэта немагчыма! Калі ты сам эканоміш на сабе зь нездаровым сэнсам, то чаго чакаць ад парнёра? Правільна - льготны паказ і кінатэатры і кветкі на распродажы... І гэта максімум. Калі той партнёр яшчэ з'явіцца.
Два.
"Все средства хороши"... Здаецца, гэта фраза першапачаткова была сказана пра вайну (?), але цяпер яе часта ўжываюць у кантэксьце каханьня. У кнізе, якую я прачытала, але якую ўжо аддала ёсьць цікавая паралель (соры, што не цытатай, а па памяці). Калі дзяўчына выстаўляе ўсё сваё хараство ўсім і адразу - гэта сімвал і знак таго, што "Бачыш, што я маю... Калі хочаш убачыць больш, ты ведаеш, што рабіць!" Я мяркую, што голым азадкам і выстаўленымі голымі грудзямі ў нас час ужо нікога ня зьдзівіш. Хоць мужчыны, магчыма, аспрэчаць гэта... І вось я думаю - свае ... органы выстаўляюць таму, што ўсё ж спадзяюцца на нешта ці таму што гэта ўжо ў некаторых генетычна закладзена?
Я не ўжываю алкаголь, але мае сябры любяць "пасядзець-пагаварыць". Пасьля таго, як бяседа дасягнула пэўнага градуса, пачынаюцца вечныя разважаньні пра жаночую сутнасьць і натуру. Фраза пра тое, што "з такімі сьпяць, але на такіх ня жэняцца", напэўна, узаемавынікальная з "от я б с ней переспал, но чё-то больше - ну нафіг!" або "ну, я сней спал. в постеле она - класс, но чё-то больше - ну нафіг!"
Дык вось калі дзяўчына ўсім сваім выглядам і паводзінамі - вульгарнымі і амаральнымі- паказвае, што " я на ўсё гатова", то няма чаго соплі жаваць і ныць, што "няма сьветалага і чыстага пачуцьця", "што ўсе мужыкі - сволачы, бо хочуць толькі аднаго"... Яны хочуць таго, што ім адкрыта прапаноўваюць:) Як казала мая настаўніца па сальфеджыо вучням пасьля экзамена : "За что боролісь, на то і напоролісь!"
Калі перад сабакам махаць кавалкам сьвежага мяса, яму таксама будзе складана ўстрымацца. Але гэта ня значыць, што за кавалак мяса ён будзе вашым сябрам да канца жыцьця.