Eerlijkheidshalve moet ik hierbij wel zeggen dat de sommen geld die we extra uitgaven aan Twinkelchat vaak genoeg voorkomen hadden kunnen worden. Het is regelmatig gebeurd dat de uiteindelijke kosten voor een reisje veel hoger uitvielen dan we van te voren hadden ingeschat, maar we vonden het nu eenmaal onbeleefd om dan aan de deelnemers een bijdrage te vragen, dus vulden we de tekorten uit onze eigen zak aan. Ik denk niet dat de rest heeft geweten om wat voor bedragen dat soms ging - maar alles bij elkaar opgeteld had een klein reisje richting Japan er wellicht wel mee gemaakt kunnen worden. :)
Spijt heb ik er allerminst van, het was een bijzonder leuke periode en het was fijn dat we ons op allerlei manieren hebben ingezet om een hoop mensen een plezierige tijd te bezorgen. Licht emotionele dank-mailtjes voor een gewéldige dag maakten al die stiekem uitgegeven extra guldens wel goed. :) Het stomme is ook dat er genoeg mensen waren die bést wat extra hadden willen betalen als het nodig was gebleken, maar dat wij onze verantwoordelijkheid als organisatoren bijzonder serieus namen. In elk geval op dat gebied. :)
Het is geen manier om rijk te worden, hebben we inmiddels geleerd. Een beetje meer gierigheid was wellicht verstandig geweest, maar we konden ons er niet toe zetten. Het resultaat van zo'n karakter is evident; terwijl de mensen van toen - met uitzondering van Sietske, de schat - gaandeweg steeds rijker worden teren wij soms nog wekenlang op pakjes soep. Maar ach. Liever gul dan rijk. En dat meen ik. :)
Ik denk niet dat de rest heeft geweten om wat voor bedragen dat soms ging - maar alles bij elkaar opgeteld had een klein reisje richting Japan er wellicht wel mee gemaakt kunnen worden. :)
Spijt heb ik er allerminst van, het was een bijzonder leuke periode en het was fijn dat we ons op allerlei manieren hebben ingezet om een hoop mensen een plezierige tijd te bezorgen. Licht emotionele dank-mailtjes voor een gewéldige dag maakten al die stiekem uitgegeven extra guldens wel goed. :)
Het stomme is ook dat er genoeg mensen waren die bést wat extra hadden willen betalen als het nodig was gebleken, maar dat wij onze verantwoordelijkheid als organisatoren bijzonder serieus namen. In elk geval op dat gebied. :)
Het is geen manier om rijk te worden, hebben we inmiddels geleerd. Een beetje meer gierigheid was wellicht verstandig geweest, maar we konden ons er niet toe zetten.
Het resultaat van zo'n karakter is evident; terwijl de mensen van toen - met uitzondering van Sietske, de schat - gaandeweg steeds rijker worden teren wij soms nog wekenlang op pakjes soep. Maar ach. Liever gul dan rijk. En dat meen ik. :)
Reply
Reply
Leave a comment