(no subject)
Koninginnedag in Amsterdam. Jos kreeg een kartonnen toeter met "Ik ben toeter" erop van Radio 10 Gold, en hij was er meer dan verrukt mee. Op het Museumplein was het zó druk dat het leek alsof de rest van Nederland leeg was. We luisterden er zonder al teveel gêne naar Within Temptation met bier en breezers en onze billen op kartonnen New York Pizza-bordjes. Verder hebben we naar kinderen in gympakjes in het Vondelpark gekeken. Het Vondelpark was sowieso gaaf. Er waren giechelende kleine meisjes die je naam zongen of rapten voor vijftig cent en er waren giechelende kleine jongens die pissebeddenraces hielden waarop je met een euro kon inzetten.
Om een uur of zeven 's avonds gingen we plassen op CS, want daar zijn de toiletten schoon en daarna koersten we naar het psytrancefeestje naast het station. Ik kwam er niet erg in, ik hou nu eenmaal alleen van psytrancefeestjes als het donker is buiten. Een psychedelisch wondersfeertje is mijns inziens prima te creëren als de maan hoog aan de hemel staat, maar er gaat doorgaans iets heel troosteloos uit van fluor-decoratie in daglicht, midden in de stad. De hele scene wiebelt natuurlijk sowieso al een beetje op het randje van wanhopig escapisme, maar in een grijze straat terwijl de zon nog schijnt wordt dat nog eens extra uitvergroot. Zonde dus dat het feestje werd afgebroken nét op het moment dat de schemering goed inzette en we er reuze veel zin in kregen. Volgende keer beter. Na een vreemdsoortige tocht door Amsterdamse straten bezaaid met afval en dronken mensen was het tijd om naar huis te gaan, met de overvolle laatste trein naar Rotterdam.
Na een nacht op ons balkon, waar tegenwoordig - heel handig - grastapijt op ligt namen we onze allerliefste überpuber frostwood zondag mee op sleeptouw naar de Efteling, waar we in de Python gingen, nergens in de rij hoefden te staan en een kleur op onze neus kregen. Achtentwintig graden op 1 mei was belachelijk, maar erg lekker.
Een vermoeiend weekend. Tijd voor iets anders.
Om een uur of zeven 's avonds gingen we plassen op CS, want daar zijn de toiletten schoon en daarna koersten we naar het psytrancefeestje naast het station. Ik kwam er niet erg in, ik hou nu eenmaal alleen van psytrancefeestjes als het donker is buiten. Een psychedelisch wondersfeertje is mijns inziens prima te creëren als de maan hoog aan de hemel staat, maar er gaat doorgaans iets heel troosteloos uit van fluor-decoratie in daglicht, midden in de stad. De hele scene wiebelt natuurlijk sowieso al een beetje op het randje van wanhopig escapisme, maar in een grijze straat terwijl de zon nog schijnt wordt dat nog eens extra uitvergroot. Zonde dus dat het feestje werd afgebroken nét op het moment dat de schemering goed inzette en we er reuze veel zin in kregen. Volgende keer beter. Na een vreemdsoortige tocht door Amsterdamse straten bezaaid met afval en dronken mensen was het tijd om naar huis te gaan, met de overvolle laatste trein naar Rotterdam.
Na een nacht op ons balkon, waar tegenwoordig - heel handig - grastapijt op ligt namen we onze allerliefste überpuber frostwood zondag mee op sleeptouw naar de Efteling, waar we in de Python gingen, nergens in de rij hoefden te staan en een kleur op onze neus kregen. Achtentwintig graden op 1 mei was belachelijk, maar erg lekker.
Een vermoeiend weekend. Tijd voor iets anders.