Werk, poffertjes, Eftelist, Carpoolers, pappa en foto's
- Alweer ruim een maand geleden begon ik aan een nieuw baantje. Ik beheer een afdeling die alleen uit mezelf bestaat, en die nog niet bestond voordat ik werd aangenomen. Ik moet mijn functie zelf een beetje in elkaar kleien, aangezien niemand echt een concreet beeld van mijn werkzaamheden lijkt te hebben. Vooralsnog gaat het goed, al was het even wennen. Mijn kantoortje staat in directe verbinding met de marketing-afdeling en marketingmensen zeggen "Q3" als ze "van juli tot en met september" bedoelen en meer zulks.
Vanaf deze plek wil ik ook jaap feliciteren, die na welgeteld acht dagen pummelig callcenterwerk al een betrekking heeft gevonden als webredacteur bij een hip goed doel. Hoewel het best nuttig kan zijn om je creatieve brein te laten ervaren hoe het is om een geestdodend prutbaantje te hebben moet zoiets natuurlijk nooit te lang duren. :)
- Poffertjesbento met stroop in flesjes!
- Ik was gisteren uit hoofde van mijn redactionele verrichtingen voor Eftelist uitgenodigd om op audiëntie te komen bij de Directeur van de Efteling en zijn onderdanen van Communicatie en Parkonderzoek. Onder het mom van "benieuwd naar de mening van échte Eftelingkenners" werd een informele lunch in het Efteling Hotel belegd om mij en een handjevol andere Eftelingliefhebbers-met-een-website-of-een-forum eens te laten vertellen over wat we nu precies van het park vinden en wat er allemaal beter kan.
Hoewel het natuurlijk een beetje verknipt is om als één van de grootste Eftelingliefhebbers van de heeeeele wereld zo'n uitnodiging af te slaan, heb ik toch maar bedankt voor de eer. De Eftelistredactie bleek collectief een beetje jeuk te krijgen van zo'n gekunsteld Fantreffen, zoals de Duitsers dat zo mooi zeggen. Mocht de Efteling wérkelijk geïnteresseerd zijn in onze kritieken en suggesties dan wil ik met alle liefde een keer een volwassen gesprek komen voeren. Voor een paar uurtjes noeste imagoverbetering van het Eftelingbeleid neem ik echter geen halve dag vrij, hoeveel gratis broodjes er ook aan te pas komen. De Efteling was "teleurgesteld" over onze absentie. Blijkbaar bestond de verwachting dat ik als een dolle zou komen opdraven als ik samen met andere fans met de baas van de Efteling mocht komen praten. Dat andere fansites zoiets hartstikke leuk vinden begrijp ik heel goed, maar gezien de aard van Eftelist zou ik me daar aan tafel vooral een beetje voor lul voelen zitten. Ik hoop maar dat Marketing & Communicatie-opperhoofd Henk Groenen me wil vergeven. :)
- Kijk ik verdorie eens teevee, vind ik verdorie eens een sitcom die ik verdragen kan.. Blijkt dat er maar dertien afleveringen van zijn! Mweh! "Carpoolers" op Comedy Central, op dagen en tijden die ik niet uit mijn hoofd weet. Kijkt er verder nog iemand naar? Nog vier afleveringen en dan moet ik het voortaan zonder Marmaduke doen, de reusachtige zoon-van-hoofdpersoon die filosoferend en broekloos door de serie heenwaggelt. Eeuwig zonde dat deze serie voortijdig gestopt is!
- Mijn vader werd in juni vijftig. Normale vaders kun je dan een duur horloge, of een reisje of iets anders prijzigs geven, maar mijn vader vindt helemaal niks leuk, dus heb ik 'm voor straf een lidmaatschap van D66 cadeau gedaan. Hehe. Er was een feestje met een driekoppige bluesband en met kereltjes van mijn vaders voetbalvereniging waar ik blijkbaar vroeger mee in de klas heb gezeten. Ik heb mijn best gedaan om vreselijk dronken te worden, maar iedereen bleef maar op me voorlopen. Hoe hard ik ook riep dat mijn pappa de allerliefste was - ik werd overstemd door minstens vijftig mensen die nog veel sentimenteler en luider dan ik verklaarden dat mijn vader ook hun allerliefste pappa was. Vrolijk dorpsfeestje. :)
- Al maanden is onze camera stuk, dus heb ik al maanden geen fatsoenlijke foto's van de dingen die ik doe. Maar toch, om te laten zien dat ik nog leef, en zodat er misschien eens wat meer mensen 'hoi' tegen me zeggen als ik over straat loop - een heuse telefoonfoto:
De laatste échte foto's die ik heb kunnen maken dateren van herfst vorig jaar, toen we anderhalve week in Italië hebben rondgehangen. Ik overweeg ze alsnog op mijn LJ te zetten, want ik blijk te lui te zijn om een leuk, zelfgeknutseld fotoreisboek te maken. Ik was het wel van plan; er ligt nog steeds een plastic tas onder mijn bed met aantekeningen, kaartjes en gestolen hotelzeepjes. Maar eigenlijk zijn fotoreisboeken voor watjes, of dat vind ik althans zolang ik te lamlendig ben om de foto's uberhaupt te laten ontwikkelen. Oh, en voordat ik geld uitgeef aan een nieuwe camera: weet iemand toevallig hoe je gelekte batterij-chemicalieën van contactpuntjes af kunt schrobben? Alvast bedankt!
Vanaf deze plek wil ik ook jaap feliciteren, die na welgeteld acht dagen pummelig callcenterwerk al een betrekking heeft gevonden als webredacteur bij een hip goed doel. Hoewel het best nuttig kan zijn om je creatieve brein te laten ervaren hoe het is om een geestdodend prutbaantje te hebben moet zoiets natuurlijk nooit te lang duren. :)
- Poffertjesbento met stroop in flesjes!
- Ik was gisteren uit hoofde van mijn redactionele verrichtingen voor Eftelist uitgenodigd om op audiëntie te komen bij de Directeur van de Efteling en zijn onderdanen van Communicatie en Parkonderzoek. Onder het mom van "benieuwd naar de mening van échte Eftelingkenners" werd een informele lunch in het Efteling Hotel belegd om mij en een handjevol andere Eftelingliefhebbers-met-een-website-of-een-forum eens te laten vertellen over wat we nu precies van het park vinden en wat er allemaal beter kan.
Hoewel het natuurlijk een beetje verknipt is om als één van de grootste Eftelingliefhebbers van de heeeeele wereld zo'n uitnodiging af te slaan, heb ik toch maar bedankt voor de eer. De Eftelistredactie bleek collectief een beetje jeuk te krijgen van zo'n gekunsteld Fantreffen, zoals de Duitsers dat zo mooi zeggen. Mocht de Efteling wérkelijk geïnteresseerd zijn in onze kritieken en suggesties dan wil ik met alle liefde een keer een volwassen gesprek komen voeren. Voor een paar uurtjes noeste imagoverbetering van het Eftelingbeleid neem ik echter geen halve dag vrij, hoeveel gratis broodjes er ook aan te pas komen. De Efteling was "teleurgesteld" over onze absentie. Blijkbaar bestond de verwachting dat ik als een dolle zou komen opdraven als ik samen met andere fans met de baas van de Efteling mocht komen praten. Dat andere fansites zoiets hartstikke leuk vinden begrijp ik heel goed, maar gezien de aard van Eftelist zou ik me daar aan tafel vooral een beetje voor lul voelen zitten. Ik hoop maar dat Marketing & Communicatie-opperhoofd Henk Groenen me wil vergeven. :)
- Kijk ik verdorie eens teevee, vind ik verdorie eens een sitcom die ik verdragen kan.. Blijkt dat er maar dertien afleveringen van zijn! Mweh! "Carpoolers" op Comedy Central, op dagen en tijden die ik niet uit mijn hoofd weet. Kijkt er verder nog iemand naar? Nog vier afleveringen en dan moet ik het voortaan zonder Marmaduke doen, de reusachtige zoon-van-hoofdpersoon die filosoferend en broekloos door de serie heenwaggelt. Eeuwig zonde dat deze serie voortijdig gestopt is!
Click to view- Mijn vader werd in juni vijftig. Normale vaders kun je dan een duur horloge, of een reisje of iets anders prijzigs geven, maar mijn vader vindt helemaal niks leuk, dus heb ik 'm voor straf een lidmaatschap van D66 cadeau gedaan. Hehe. Er was een feestje met een driekoppige bluesband en met kereltjes van mijn vaders voetbalvereniging waar ik blijkbaar vroeger mee in de klas heb gezeten. Ik heb mijn best gedaan om vreselijk dronken te worden, maar iedereen bleef maar op me voorlopen. Hoe hard ik ook riep dat mijn pappa de allerliefste was - ik werd overstemd door minstens vijftig mensen die nog veel sentimenteler en luider dan ik verklaarden dat mijn vader ook hun allerliefste pappa was. Vrolijk dorpsfeestje. :)
- Al maanden is onze camera stuk, dus heb ik al maanden geen fatsoenlijke foto's van de dingen die ik doe. Maar toch, om te laten zien dat ik nog leef, en zodat er misschien eens wat meer mensen 'hoi' tegen me zeggen als ik over straat loop - een heuse telefoonfoto:
De laatste échte foto's die ik heb kunnen maken dateren van herfst vorig jaar, toen we anderhalve week in Italië hebben rondgehangen. Ik overweeg ze alsnog op mijn LJ te zetten, want ik blijk te lui te zijn om een leuk, zelfgeknutseld fotoreisboek te maken. Ik was het wel van plan; er ligt nog steeds een plastic tas onder mijn bed met aantekeningen, kaartjes en gestolen hotelzeepjes. Maar eigenlijk zijn fotoreisboeken voor watjes, of dat vind ik althans zolang ik te lamlendig ben om de foto's uberhaupt te laten ontwikkelen. Oh, en voordat ik geld uitgeef aan een nieuwe camera: weet iemand toevallig hoe je gelekte batterij-chemicalieën van contactpuntjes af kunt schrobben? Alvast bedankt!