З сёнешняга дню, дня ці може неяк па нішаму, мае конверсы ўжо ні у каго не падымецца рука назваць "новымі". З 8 да 22 амаль безперапыннага ходу ( з перапынкамі на даганялкі за грамадскім транспартамі). З лёгкай рукі сайта які я адшукаў на профіле
palasatka ,я вырашыў ўсё ж такі схадзіць у гэтую баянную Мекку беларускага індастріела: могілкі будаўнічых кранаў.
Я не буду пераказваць што было далей, бо ёсць і нераспавяальныя рычы да і не жадаю я. ад Меккія я чакаў большага, краны зусім разабраныя, лесвіцы на верх досыуь бяспэчныя і амаль не іржавыя... Парадавалі толькі галодныя сабакі якія блукалі заўжды побач. Дзякуй ім, што крыху дадалі адрыналінчыку, а так фігня. БОльш ніколі не паддамся на глупае "все там былі, а я не был - надо сходіть", хаця непраўна - схажу, бо я не шкадую, што схадзіў на гэтыя могілкі
а яшчэ мой мазгавы трэй пастаянна быў запоўнены адной няшчадна жручай brean resources думкай, і так ужо трэці дзень...