Ці не найўлюбёнейшая для мяне песня. У ёй і светлая настальгія, і шчасце ўспамінаў, і адначасова з гэтым невыносная туга па разламаных душах крэсовых гарадоў. Вільню, на шчасце, літоўцы больш-менш здолелі ўратаваць і вылекаваць, хоць і выдае на тое, што пэўныя кавалкі ейнай гісторыі знікаюць (ці ўжо зніклі) назаўжды. Львоў, хоць і спляжаны
(
Read more... )
Reply
Pan tak mówi, jak gdyby Lwów to ukraińskie miasto.
Reply
Pan tak mówi, jak gdyby były inne ludności, którym te miasto mogłoby należyć.
Reply
Między innym, w przeciwieństwie do Grodno i Wilno, Lwów od lat był częstką polskiego państwa, a w okresie międzywojennym nawet (jak mówją Polacy) kulturalnej stolicej Polski.
Reply
Polacy jeszcze czasem mowią "trudno".
Reply
Reply
Reply
2) Ten post i ta piosenka wcale nie o Lwowie
Reply
2. No ale zdjęcia są lwowskie, nie?
3. Шапка, ды прыязжай ужо ва Украіну, ну :)
Reply
2. Tak, ale nie wiem dlaczego ta. Tekst słuchaj)
3. Я кстаці цалкам згодны, ёсць чаго паглядзець. Той жа Львоў (але трэба засябравацца з гарадскімі аўтахтонамі галіцкай альбо польскай самаідэнтыфікацыі), Кіеў і эээ... Святагор'е, ці як яно там?
Reply
2) Wiesz, ile razy już go słuchałem? :)
3) Чарнаўцы, Чарнігаў, такі да Адэса, Камянец-Падольскі, можна ў Ужгарад для разнастайнасці.
Reply
(The comment has been removed)
Ужгарад асабіста мне падаўся сранай цыганскай вёскай. Ну але кожнаму сваё. А ўвогуле, на Закарпацці файна.
Reply
Reply
2. Ну бо понаїхало рагулів і москалів, прости Г-споди!
Reply
Teraz ręka jest, przepraszam, zajebiście rozwinięta. Ale tylko ręka. A ciała już nie ma, i tego człowieka, jaki był kiedyś, już nie ma. Tylko ręka.
Reply
Leave a comment