(no subject)
Vandaag heb ik gekookt.
Mijn moeder is ziek, dus mochten wij, mijn broertje vince en ik, koken.
Bami, wilden wij. Want bami zoals wij het hier thuis maken, is lekker en we eten het bijna nooit.
In de supermarkt zochten wij gauw onze ingredienten bij elkaar voor deze nu-al onweerstaanbare maaltijd.
Ons, later mijn, kookpartijtje kon beginnen.
Pannen vlogen door de keuken en overal lagen bamigroenten.
In het pakje met bamigroenten zat ook een prachtig rode verse peper.
Ik had nooit eerder peper in de bami gezien, maar hij zat vast niet voor niets in het pakje dus ik besloot de peper te snijden en met de mie en roerbaktofu mee te bakken.
Dit was een groot succes.
Mijn vader stikte, mijn broertje stopte zijn peperhanden in zijn oog waarna hij 't meteen op een brullen zette en mijn moeder was toch al ziek, erger kon het niet worden.
Maar ik vond het lekker.
Althans, voordat mijn maag begon te draaien en te borrelen.
Misschien was dit slechts een verbeelding aangezien mijn moeder net gezegd had dat mijn maag 'spicy food' vast niet aan kon.
Ik besloot dit weg te eten met walnoten en cookiecaramelijs.
Ik lust eigenlijk geen walnoten, maar ik hou van notenkraken en ik vind ze er leuk uitzien, dus met lange tanden at ik de hazelnoten.
Cookiecaramelijs daarentegen, vind ik wel lekker, maar door de combinatie van ietwat scherpe bami met vieze walnoten beviel dit niet zo goed als anders.
Uiteindelijk heb ik mijn misselijkheid maar weggedronken met spa rood en weggezogen met rennies.
Dus nu ben ik weer oke.
Echt, het spijt mij zeer voor deze zeer nutteloze post, maar ik mag normaal nooit koken dus ik vond dit wel een prestatie.
Ik kan ook eigenlijk niet koken.
Mijn moeder is ziek, dus mochten wij, mijn broertje vince en ik, koken.
Bami, wilden wij. Want bami zoals wij het hier thuis maken, is lekker en we eten het bijna nooit.
In de supermarkt zochten wij gauw onze ingredienten bij elkaar voor deze nu-al onweerstaanbare maaltijd.
Ons, later mijn, kookpartijtje kon beginnen.
Pannen vlogen door de keuken en overal lagen bamigroenten.
In het pakje met bamigroenten zat ook een prachtig rode verse peper.
Ik had nooit eerder peper in de bami gezien, maar hij zat vast niet voor niets in het pakje dus ik besloot de peper te snijden en met de mie en roerbaktofu mee te bakken.
Dit was een groot succes.
Mijn vader stikte, mijn broertje stopte zijn peperhanden in zijn oog waarna hij 't meteen op een brullen zette en mijn moeder was toch al ziek, erger kon het niet worden.
Maar ik vond het lekker.
Althans, voordat mijn maag begon te draaien en te borrelen.
Misschien was dit slechts een verbeelding aangezien mijn moeder net gezegd had dat mijn maag 'spicy food' vast niet aan kon.
Ik besloot dit weg te eten met walnoten en cookiecaramelijs.
Ik lust eigenlijk geen walnoten, maar ik hou van notenkraken en ik vind ze er leuk uitzien, dus met lange tanden at ik de hazelnoten.
Cookiecaramelijs daarentegen, vind ik wel lekker, maar door de combinatie van ietwat scherpe bami met vieze walnoten beviel dit niet zo goed als anders.
Uiteindelijk heb ik mijn misselijkheid maar weggedronken met spa rood en weggezogen met rennies.
Dus nu ben ik weer oke.
Echt, het spijt mij zeer voor deze zeer nutteloze post, maar ik mag normaal nooit koken dus ik vond dit wel een prestatie.
Ik kan ook eigenlijk niet koken.