Мне не хочацца думаць, што калі-небудзь я перастану любіць дарогі, вандроўкі ў другія гарады наперавес з валізкай, кампютерам і фотаапаратам. Няўжо настане той час, калі змены краявідаў за вакном цягніка/аўтобуса не будуць прыцягваць мяне больш, чым чатыры сцяны ўласнага пакою. Няважна, колькі кіламетраў прыйдзецца пераадолець, маленькая мэта, ці ( Read more... )

"Jajko, mrówki, kaczka, św. Szczepan - wszystkiego nie uratujesz ( Read more... )

Вятры тут норма жыцця, яны кожны дзень, і даволі моцныя, часам аж здувае, вось і сёння, сонечна, градуснік паказвае +10, а на вуліцы не так і цёпла, і адусюль скразнякі. Яно і не дзіўна - у нас тут адно вялікае адчыненае вакно пад назвай "Балтыка ( Read more... )

За вакном - маразы, што там, што тут. Трошкі нечакана, пасля перманентнай восені раптам перастроіцца на "многаадзёжкавы лад" ) Кажуць раней такія тэмпературы былі традыцыяй, але нам, дзецям, узрошчаным на еўразімах, гэта хутчэй здаецца нечым неверагодным ( Read more... )

Пяць дзен таму я выйшла з цягніка на вакзале ў Гданьску разам з мамай, перашапачаткова не ведаючы нават, я які бок кіравацца, каб патрапіць у інтэрнат, сёння я ўжо больш-менш арыентуюся ў ваколіцах, і нават магу падказаць іншаземцам, дзе знаходзіцца Galeria Bałtycka ( Read more... )

Мабільнікі прыдумаў д'ябал, каб перашкаджаць пабожным бабулькам маліцца ў храмах :)

Усімі сіламі адмаўляю наступленне восені, курткі не нашу, балкон закрываю толькі, калі змерзну, у кампютэры ўсю новую музыку запісваю ў папкі па порах года, каб было зручней слухаць, а вось папкі "восень" няма другі год запар :) Цяпер яшчэ і школьнікі з студэнтамі  выклікаюць ў мяне шчырае здзіўленне - нехта вучыцца? як гэта? лета ж О_о
Вось так і ( Read more... )

Жыву каля Баравой 16 год, а толькі сёння аказалася там у першы раз. Паўдня пад гул верталётаў, на сонцы і ветры. Наглядзелася на скокі з парашутамі, выглядае неверагодна, калі кропка ў небе становіцца каляровай плямкая, а потым пераўтвараецца ў парашут. Людзі скачуць нон-стоп, і ляцяць-ляцяць уніз. Самыя яскравыя ўражанні ад спартыўных скокаў - 3 ( Read more... )

 У ЖЖ-эшку апошнім часам пішацца мала, больш у Twitter, можа таму, што стала лянотна афармляць свае думкі ў доўгія пасты. Караценькія занатоўкі рабіць хутчэй і зручней.
У аўторак пабывала ўпершыню на канцэрце Зміцера Вайцюшкевіча, ён адбыўся ў рамках Дней культуры Швецыі другія раз (першы - 1 чэрвеня). Канцэрт складаўся з дзвюх частак: прэзентацыі ( Read more... )

 Як многія любяць забароны, проста хлебам не кармі, дай што-небудзь забараніць. Забароны датычацца дзеянняў, думак, адзення. Забараняюць усе і ўсё, здаецца, кругом толькі адны эксперты і крытыкі, досвед якіх дазваляе ім судзіць, што горш, а што лепей. Зараз не вучыць жыццю толькі лянівы, быць можа гэта ўплыў інтэрнэтаў, у якім ужо зашмат інфармацыі ( Read more... )