Մշո գորանի
Աշուն էր, թորգած ին ղոչեր,
Ձուն թալեր, զգետին նըխշեր։
Յար է հայ, յար է լո,
Յարըմ գորանի։
Ըդ անդեր Մըշու դաշտ
Հինգ հարիր գեղ էր,
Մեղրագետու ջուր լը
Հինընդու դեղ էր։
Ալաշկերտ, Մանազկերտ
Բարձան ու գացին,
Մուշ ու Բուլանուխ
Նստան ու լացին։
Էս տարվա տարին
Ցորեն էր գարին,
Էրթամ ու հասնիմ
Իմ խորոդ յարին։
Հ.Գ. Շնորհակալություն Սարգիս Ալավերդյանին։