2....years.
panalo lang, nag countdown talaga ako.
dalawang taon na nakalipas. parang kailan pa lang yung mga trip trip. ang linaw pa sa isip ko lahat ng nangyari. ang tagal na niyang wala pero pakiramdam ko may pinuntahan lang siyang kung ano.
lagi ko pa rin siyang naiisip. hindi ko na nadadala yung purple niyang panali lagi, pero inaalala ko pa rin na may madalang kung ano na sa kanya araw-araw. kahit na parang ordinaryong damit ko na lang yung mga "ninakaw" kong damit niya sa dalas kong suotin, naaalala ko pa rin siya bawat araw na suot ko yun.
siya pa rin naaalala ko sa mga cartoons, sa mga kanta at banda, sa itsura at porma ng mga tao. nasasayangan pa rin ako pag naiisip ko kung paano na kaya ngayon kung nandito pa siya. lagi ko pa rin hinihiling na mabalik dun sa araw na yun, na maiba yung mga pangyayari.
sana na lang ok na siya. nakakamiss lang talaga ng todo.
dalawang taon na nakalipas. parang kailan pa lang yung mga trip trip. ang linaw pa sa isip ko lahat ng nangyari. ang tagal na niyang wala pero pakiramdam ko may pinuntahan lang siyang kung ano.
lagi ko pa rin siyang naiisip. hindi ko na nadadala yung purple niyang panali lagi, pero inaalala ko pa rin na may madalang kung ano na sa kanya araw-araw. kahit na parang ordinaryong damit ko na lang yung mga "ninakaw" kong damit niya sa dalas kong suotin, naaalala ko pa rin siya bawat araw na suot ko yun.
siya pa rin naaalala ko sa mga cartoons, sa mga kanta at banda, sa itsura at porma ng mga tao. nasasayangan pa rin ako pag naiisip ko kung paano na kaya ngayon kung nandito pa siya. lagi ko pa rin hinihiling na mabalik dun sa araw na yun, na maiba yung mga pangyayari.
sana na lang ok na siya. nakakamiss lang talaga ng todo.