(no subject)
Als een kluizenaar met hondsdolheid veeg ik het schuim van mijn mond. Morgen is de dag dat ik te horen krijg of ik een heel jaar verspild heb of dat ik toch iets sneller van school af ben. En dat via de telefoon. Dat wordt dus morgen de hele dag bij de telefoon zitten met trillende handen, knikkende knieën, en tranende ogen. Stiekem hoop ik nog steeds dat ik als ik mijn tuin instap morgen, de hele school met met feesthoedjes en plakcake mij komt feliciteren omdat ik over ben. Het moet gewoon.