(no subject)
ณ บ้านหลังเล็กๆที่อยู่บริเวณชานเมือง ผู้คนจำนวนหนึ่งกำลังเดินเข้าไปในบ้านสีอ่อนหลังนั้น ใช่แล้ว พวกเขากำลังมีงานเลี้ยงกันอยู่นั้นเอง ชายหญิงหลายรุ่นหลายวัย ต่างทะยอยเข้ามาในบ้านอย่างครึกครื้น บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนานและกลิ่นอายของครอบครัว "แม่ครับ" เสียงเด็กชายวัย5-6ปีพูดขึ้น ก่อนที่คุณแม่ของเขาจะหันกลับมาหา "จ๊ะ ลูก" เธอยิ้มอย่างอบอุ่น มือของคุณแม่ทาบลงมาบนผมสีน้ำตาลเข้มของเด็กชายอย่างอ่อนโยนพลางลูบเบาๆ "แม่ครับ! แม่ทำ*ฟองดูเสร็จหรือยังครับ?" เด็กชายถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น (*ฟองดู = ของหวาน เป็นช๊อกโกแล็ตเหลวที่เอาไว้ชุบผลไม้หรือขนมปังทาน) "จ้าๆ ใกล้เสร็จแล้ว.. " คุณแม่ตอบ "แม่รู้นะ ว่าลูกต้องการอะไร" คุณแม่ก้มตัวลงมาบีบปลายจมูกของเด็กชายเบาๆเป็นการหยอกเล่น ทั้งสองหัวเราะ "ครับ ก็มันอร่อยนี่นา ของโปรดผมเลยด้วย!" เด็กชายฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะเหลือบไปมองเคาท์เตอร์ที่อยู่เบื้อง "แม่ฮะ เมื่อไหร่จะเสร็จล่ะครับ?" เด็กชายเกาะขอบเคาท์เตอร์ ชะเง้อมองสิ่งที่อยู่บนนั้น คุณแม่ผู้แสนอ่อนหวานหัวเราะอีกครั้ง ก่อนที่จะยื่นชามแก้วขนาดใหญ่ที่เลอะช๊อกโกแลตอยู่บ้างไปให้ลูกของตน "อ่ะ นี่จ้ะ แต่อย่าทำเลอะเปลอะเปื้อนนะ ไม่งั้น ครั้งหน้าแม่จะไม่ให้กินอีก" คุณแม่เตือนเสียงดุ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เด็กชายเกรงกลัวแต่อย่างใด "ครับผม!" เด็กชายรีบวิ่งไปหามุมนั่งแล้วก็เลียไม้คนอย่างมีความสุข ----- เขาเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง เพราะรู้สึกถึงสายตาบางคู่ที่กำลังจับจ้องมาที่ตัวเขาอยู่ เบื้องหน้าของเขาเป็นเด็กชายอายุวัยเดียวกัน แต่มีผมสีดำสนิท นัยน์ตาสีดำ ดูลึกลับ เขาจ้องมองมายังเขาอย่างใจจดจ่อ เด็กชายยกมือขึ้นปาดช๊อกโกแล็ตที่ติดปากอย่างลวกๆก่อนที่จะยันตัวขึ้นมายืนจากโซฟาแล้วเดินมุ่งไปหาเด็กชายผมดำคนนั้น "สวัสดี ฉันชื่อ แม็กซ์ นายชื่ออะไรหรอ?" เด็กชายแนะนำตัว ขณะเดียวกับที่คนตรงหน้ายังทำหน้านิ่งอยู่ "..." แม็กซ์เอียงคอเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยปากถามอีกครั้ง แต่เด็กชายอีกคนกลับชิงพูดเสียก่อน "ฉ...ฉันชื่อ แจม..." เด็กชายผมน้ำตาลตอบในที่สุด แม็กซ์ยิ้ม ก่อนที่จะยกชามช๊อกโกแล็ตขึ้นมาโชว์ให้แจมดู "กินด้วยกันมั้ย?" แม็กซ์ยังคงยิ้มตาปิดอยู่ รอคอยคำตอบจากเพื่อนใหม่ที่รู้จักกัน แจมค่อยๆพยักหน้าช้าๆเหมือนไม่แน่ใจ แต่ในที่สุดแล้ว เขาก็เข้าร่วมวงกินขนมแสนอร่อยไปกับแม็กซ์ "อร่อยมั้ย?" แม็กซ์เงยหน้าจากชามใบกว้าง หันไปถามแจมที่กำลังนั่งเลียไม้คนอยู่ แจมหันกลับมาพยักหน้าหงึกๆ ทั้งที่ยังคาบไม้คนสีน้ำตาลไว้อยู่ "อื้อๆ" แจมตอบ "นี่เป็นฟองดูที่อร่อยที่สุดในโลกเลยนะ!" แม็กซ์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าขาวใสของเด็กชาย --- ภาพนั้นยังคงตราตรึงอยุ่ในใจของเด็กน้อยผมดำเสมอ ไม่เคยเข้าใจเลยว่า ทำไมคนๆนี้ถึงได้ยิ้มได้ตลอดเวลา?.... . . . . . . . 'กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง~!!!' เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นลั่นห้อง ก่อนที่มือสีน้ำผึ้งจะเยื่อมออกมาจากกองผ้าห่มสีเข้มจะกดปุ่มด้านบนนาฬิกาลงไปแรงๆ 1 ที ร่างที่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มงัวเงียขึ้นมา พร้อมกับเสียงครางที่ดูไม่สบอารมณ์เท่าไร เขาเปิดผ้าห่มออกอย่างอารมณ์เสีย "กี่โมงแล้ววะเนี่ย..." เขาขยี้หัวตัวเอง