Oct 20, 2004 12:15
Vannacht dacht ik even dat ik dood ging. Toen ik naar bed ging was er niets aan de hand, maar na een half uur zat ik rechtovereind omdat ik me ineens, zomaar uit het niets, behoorlijk beroerd voelde. Hartkloppingen, koud zweet, enorme hoofdpijn, misselijk en mijn lichaam (vooral mijn armen, benen en kaken) begon ineens heel hard te schudden en schokken (dat kon je geen rillen meer noemen). Bizar. Geen idee wat dat nou was of waar het vandaan kwam, maar naar was het wel. Na ongeveer anderhalf uur begon de ellende weer langzaam af te nemen en viel ik gelukkig in slaap. Nu heb ik spierpijn van het schudden en doet mijn maag raar, dus weiger ik te eten. Maar, ik leef nog.
Het leuke nieuws is, dat een van mijn collega's me vanochtend verraste door met een paar ukken op bezoek te komen. Ze hadden stapels tekeningen gemaakt, een mooi boeket voor me uitgezocht en een zakje bonbons en een pot zelfgemaakte koekjes meegebracht. Zo lief! Ze vonden dat ik in een wel heel erg pietepeuterig klein minihuisje woon, maar ze vonden het dan wel weer gaaf voor me dat ik zoveel opa's en oma's heb: een hele flat vol (ik woon in een soort bejaardenflat)! :D
Mijn ukkies zijn de beste!