174. Нашел! Никакой эвакуации украинцев из Лепеля ок. 1.10.42 не было. Их оъезд - с 15.11!

[guralyuk]

Дневник бойца батальона с подробным описанием боев,в которых прннимала 3-я сотня украинского батальона под Лепелем. Легко читаются "зашифрованные" названия населенных пунктов и гарнизонов. Записи - каждые несколько дней

Comments

Ёрш

[anonymous]

Адносіны АУН (б) і БНП былі вельмі складанымі. Калі чыталі інтэрв'ю В. Кука ў часопісе Беларускі Рэзыстанс (2006, № 1(3)), дык адзіны выпадак супрацоўніцтва зафіксаваны ў 1940 г., калі бандэраўцы ў Кракаве дапамаглі беларускаму супраціву надрукаваць падпольны бюлетэнь. Пасьля быў пэрыяд супрацоўніцтва з Бульбай - зусім лягічны. Родзька і Вітушка былі вымушаныя зь ім кантактаваць - яго атрады стаялі побач, а бандэраўскіх там не было, да таго ж і палешукі з самааховы былі, натуральна, за супрацу з бульбаўцамі, адзінаверцамі. Ёсьць і яшчэ адзін момант - апэрацыю ў жніўні 1941 г. Родзька і Бульба праводзілі не самастойна - за імі сачылі немцы. Нават дапускаю, што абвэр і паслаў Родзьку на Палесьсе (для мяне таксама загадка, як ён упраўляўся - у Віцебску і ў палескіх балотах). Маю здымак: лета 1941-га, беларускія самаахоўцы на Палесьсі зь вінтоўкамі, каля іх стаіць у нямецкай форме беларус з абвэра. Відаць, куратар. Таму тыя падзеі не былі стыхійнымі, немцы стараліся трымаць руку на пульсе. Больш пра гэта напісана ў кнізе "Беларускі супраціў".
Не перабольшвайце значэньне асобы Неманцэвіча. Палітыка яго цікавіла, але ён быў вельмі асьцярожным і ня меў вялікага аўтарытэту і падтрымкі ў беларускага нацыянальнага актыву. Нават ліст да Шаптыцкага ад Гадлеўскага вёз ня ён, а сябра БНП а. В. Аношка. Разглядаць Неманцэвіча як пасярэдніка паміж беларускім супрацівам і Клімам Савурам ці Шухевічам - фантастыка. Не перабольшвайце і значэньне ўніятаў - Бабровічы былі спаленыя немцамі. З Далятыч а. Аношка уцёк ад савецкіх партызанаў у Наваградак. Вось і застаўся адзін Неманцэвіч у Альбэрціне.

Re: Ёрш

[guralyuk]

Нууу, так четко: Неманцевич - связной я не сказал. Я говорил, что он имел все основания рассматрвиаться как такой связной, подозреваться. И мало кто в Беларуси в тот момент обладал таким уникальным доступом к информации на стыке белорусским, советских и укранских структур, ведших подготовку вспышки партизанской войны. Такой человек, к слову, и без вербовки является связником, не может не передавать ценную информацию при контактах с заинтересованными соторонами даже на самые невинные темы.

Но мог еще и действительно стать таким связным. Скажем, по итогам совещания у Шептицкого. Ненадолго, правда.