Ой тўлган тун...
Ой тўлган тун. Кезганим маҳал,
Осмон юлдуз туғмай қўйганда,
Соғинч мени ямласа ҳар гал,
Умрим тундан обдон тўйганда.
Ва шивирлаб сўйласа кўнгил,
Одам эмас тингласа юлдуз.
Ҳаёт шуми? Тикилсанг зингил -
Баҳор, қишмас, ёз эмас, бу - куз.
Ва титрасанг, тонгни кутиб жим,
Ойдин тунлар инмаса дилга.
Бахт адашди. Бахтимми? Балким?..
Ҳожат борми бу тунда тилга?
Ва йиғласанг, кўзёшинг оқмай,
Сукунатнинг ёмғири - шаррос.
Келмаса у эшигинг қоқмай,
Ярминг қайда? Ярминг тунга хос.
О, оқшомлар толдирди мени,
Юрагимни савадим жундай.
Чанглар эмас хотиранг сени,
Кўтарилар оппоқ-оқ кундай.
Тақдир - урчуқ, йигирар тинмай,
Пойларингга қилди-ку гилам.
Савағич - тун, савайди синмай,
Эсламларинг кетмади бирам.
Энди, шаксиз, олға юролмай,
Шу манзилда топарман қўним.
Англаганим: юрак - синиқ най.
Тун эмас бу - ёпинган тўним.
Ой тўлган тун, кезганим маҳал,
Чалкашаман йўқдайин йўлим.
Соғинчларинг - меҳмондир азал,
Келмайсанми тунимга, Гулим?..
(02. 09.2012)
анонимный автор