Werk
Ten eerste, ja ik leef nog ik heb ook (bijna) alles gelezen. En ja ik vind jullie allemaal nog lief
Maar eigenlijk gaat deze post natuurlijk over mijzelf, anders neem je ook geen LJ als je niet over jezelf wil praten. Om specifiek te zijn dit gaat over mijn werk, degene die me al wat langer kennen en degene die me al heel lang kennen (en niet gillend zijn weggerend) weten dat ik al een jaar of 6 in de keuken van een bejaardenhuis werk ik heb uiteindelijk 2 verhuizingen en 1 fusie meegemaakt. Allemaal geschifte mensen gewerkt hebt, voor degene die het nog weten een man die uit de vuilnisbak eet tijdens het werk enzo.
Maar het is over uit schluss, eigenlijk gewoon omdat het niet leuk meer is al de leuke collega's zijn weg en met de laatste fusie is iedereen die me bekend is weggegaan of uiteindelijk verhuist in functie, de collega's die ik nog over hebben liggen me niet en de sfeer is ver beneden het vriespunt.
Op zich is het jammer ik heb er die 6 jaar met veel plezier (vaak) gewerkt en dan is dat eigenlijk allemaal binnen een half jaar afgebroken. Maar ik ben natuurlijk ook niet volledig geschift dus ik heb met de ratten het zinkende schip verlaten en heb nu weer normale uren bij de zelfde werkgever maar volledig ander werk, uit de keuken dus, ik ben er wel blij mee want het scheelt me een hoop gezeur maar ergens, ergens ver weg is het toch jammer dat het zo is gelopen.
Maar eigenlijk gaat deze post natuurlijk over mijzelf, anders neem je ook geen LJ als je niet over jezelf wil praten. Om specifiek te zijn dit gaat over mijn werk, degene die me al wat langer kennen en degene die me al heel lang kennen (en niet gillend zijn weggerend) weten dat ik al een jaar of 6 in de keuken van een bejaardenhuis werk ik heb uiteindelijk 2 verhuizingen en 1 fusie meegemaakt. Allemaal geschifte mensen gewerkt hebt, voor degene die het nog weten een man die uit de vuilnisbak eet tijdens het werk enzo.
Maar het is over uit schluss, eigenlijk gewoon omdat het niet leuk meer is al de leuke collega's zijn weg en met de laatste fusie is iedereen die me bekend is weggegaan of uiteindelijk verhuist in functie, de collega's die ik nog over hebben liggen me niet en de sfeer is ver beneden het vriespunt.
Op zich is het jammer ik heb er die 6 jaar met veel plezier (vaak) gewerkt en dan is dat eigenlijk allemaal binnen een half jaar afgebroken. Maar ik ben natuurlijk ook niet volledig geschift dus ik heb met de ratten het zinkende schip verlaten en heb nu weer normale uren bij de zelfde werkgever maar volledig ander werk, uit de keuken dus, ik ben er wel blij mee want het scheelt me een hoop gezeur maar ergens, ergens ver weg is het toch jammer dat het zo is gelopen.