anders voelde ik het al aankomen
geloof het of niet maar je was het meisje van men dromen voor mij was je perfect alles wat ik ooit zou kunnen wensen in 1 mooi sexy lief paketje genaamt louise. wat we hadden was mooi en echt ik voelde me fijn en op men gemak en gelukkig? heel gelukkig zelfs.
en dat is best zeldzaam.
bijna 4maanden lang mocht ik mezelf je vriendje noemen. verdomde trots en blij maakte me dat. stiekem wist ik diep van binnen dat dit ging komen maar ik wilde er niks van weten naief als ik was. het ligt niet aan mij en het ligt niet aan jou maar waar ligt het dan ook? gevoel is de boosdoener. iets waar je niks aan kan doen hoe graag ik dat ook zou willen. (mijn rechter arm voor de oplossing)
een lach op mijn gezicht en vlinders in mijn buik elke keer als ik jou zag of je nou terug kwam van de wc of voor de bioscoop op me stond tewachten keer op keer voelde ik me blij door jou mooie lieve gezichtje.
het idee dat ooit iemand anders dat bij jou zal voelen doet me nu al pijn van binnen word ik verscheurd door een alles doordringende pijn die vanuit mijn hart de rest van mijn lichaam berijkt niet alleen jaloezie maar vooral het idee dat ik vanaf nu 'zonder' jou verder moet voor de zoveelste maal alleen.
zoek niks achter dit stukje ik schrijf het voor mezelf om het gewoon even kwijt tezijn of het helpt weet ik niet ik denk het niet aangezien de tranen alweer staan tedringen maar toch 1 ding weet ik zeker.
ik zal je missen :(