Z archiwum polskiego jazzu
...Um. Znaczy się, "z zakurzonego foldera". Kolejny tekst wykopany pod nadzorem marianek . Tym razem - Good Omens:
Kawałek powietrza
"To tylko książki" powiedział bezbarwny, obojętny głos płynący z kolumny jasnego światła. Azirafal stał w kredowym kole wykreślonym na podłodze podziemnego parkingu. Czarny bentley zaparkowany był nieopodal; jego właściciel zajmował się właśnie tym, by rozmieszczone gdzieniegdzie kamery nie zarejestrowały nic z rozgrywającej się w tej chwili sceny.
- ...Tylko książki... Tak - powiedział Azirafal, posępnie zgadzając się ze słowami rozmówcy. Anioł wyższego szczebla, który odebrał połączenie, uznał najwyraźniej, że temat dyskusji został wyczerpany:
- Nie wolno przywiązywać się do ziemskich rzeczy. To wszystko...
- ...Pył i marność - dokończył Azirafal, skubiąc bezwiednie skraj rękawa. Od strony bentleya dobiegło coś podejrzanie podobnego do syku. Anioł obejrzał się nerwowo.
- Pan patrzy na twoją pracę - podsumował głos, po czym ucichł. Kolumna światła zbladła, a następnie rozsypała się w stado drobnych iskier.
- ...Naprawdę mogę się zatrzymać u ciebie na jakiś czas? - upewnił się po raz dwudziesty Azirafal, poprawiając pas bezpieczeństwa. - To kwestia najwyżej kilku dni...
- Tak - odparł również po raz dwudziesty Crowley z cierpliwością, której sam się dziwił. Anioł skinął głową i pogrążył się znów we własnych myślach. Demon włączył muzykę i skrzywił się, słysząc "We are the champions" Ravela. Po chwili wyjął kasetę. Resztę drogi przejechali w ciszy.
- Ten pokój jest i tak wolny - oświadczył diabeł i zapalił światło, przepuszczając anioła w drzwiach. Azirafal rozejrzał się wkoło, w końcu usiadł na łóżku, przykrytym grubą, ozdobną kapą:
- ..."Marność"? - powiedział, uśmiechając się pogodnie i przypatrując się zgromadzonym w pokoju drogim rzeczom.
- Też - przytaknął Crowley, nie wierząc absolutnie tej pozornej niewzruszoności. - ...Przykro mi - dodał po chwili niezgrabnie.
- Nie ma potrzeby - odparł anioł. - Ocaliłem... ocaliliśmy coś znacznie ważniejszego, prawda?
- Skoro tak twierdzisz - mruknął demon. - Ziemię i te sprawy.
- Tak - uśmiechnął się znowu anioł. - To też.
Kawałek powietrza
"To tylko książki" powiedział bezbarwny, obojętny głos płynący z kolumny jasnego światła. Azirafal stał w kredowym kole wykreślonym na podłodze podziemnego parkingu. Czarny bentley zaparkowany był nieopodal; jego właściciel zajmował się właśnie tym, by rozmieszczone gdzieniegdzie kamery nie zarejestrowały nic z rozgrywającej się w tej chwili sceny.
- ...Tylko książki... Tak - powiedział Azirafal, posępnie zgadzając się ze słowami rozmówcy. Anioł wyższego szczebla, który odebrał połączenie, uznał najwyraźniej, że temat dyskusji został wyczerpany:
- Nie wolno przywiązywać się do ziemskich rzeczy. To wszystko...
- ...Pył i marność - dokończył Azirafal, skubiąc bezwiednie skraj rękawa. Od strony bentleya dobiegło coś podejrzanie podobnego do syku. Anioł obejrzał się nerwowo.
- Pan patrzy na twoją pracę - podsumował głos, po czym ucichł. Kolumna światła zbladła, a następnie rozsypała się w stado drobnych iskier.
- ...Naprawdę mogę się zatrzymać u ciebie na jakiś czas? - upewnił się po raz dwudziesty Azirafal, poprawiając pas bezpieczeństwa. - To kwestia najwyżej kilku dni...
- Tak - odparł również po raz dwudziesty Crowley z cierpliwością, której sam się dziwił. Anioł skinął głową i pogrążył się znów we własnych myślach. Demon włączył muzykę i skrzywił się, słysząc "We are the champions" Ravela. Po chwili wyjął kasetę. Resztę drogi przejechali w ciszy.
- Ten pokój jest i tak wolny - oświadczył diabeł i zapalił światło, przepuszczając anioła w drzwiach. Azirafal rozejrzał się wkoło, w końcu usiadł na łóżku, przykrytym grubą, ozdobną kapą:
- ..."Marność"? - powiedział, uśmiechając się pogodnie i przypatrując się zgromadzonym w pokoju drogim rzeczom.
- Też - przytaknął Crowley, nie wierząc absolutnie tej pozornej niewzruszoności. - ...Przykro mi - dodał po chwili niezgrabnie.
- Nie ma potrzeby - odparł anioł. - Ocaliłem... ocaliliśmy coś znacznie ważniejszego, prawda?
- Skoro tak twierdzisz - mruknął demon. - Ziemię i te sprawy.
- Tak - uśmiechnął się znowu anioł. - To też.