Moe
Ik probeer de laatste paar weken wat meer grip op mijn slaappatroon te krijgen en merk daarin dat ik best een ochtendmens kan zijn. Een paar weken draaien op netjes half zeven opstaan geeft daarin toch wat stabiliteit (En de vreemde gewoonte om in het weekend na een lange avond/nacht gezelligheid alsnog voor achten wakker te worden).
Maar een paar dingen vallen me wel op: Je hebt echt meerdere vormen van moe zijn.
Er is gewoon fysiek moe zijn, na een zware dag werken/verhuizen/sporten. Je lichaam is echt moe en heeft gewoon meer tijd nodig om goed te herstellen.
Je kunt mentaal moe zijn. Een zware dag op het werk, de hele tijd werken aan een probleem wat je nog niet kunt oplossen en door je hoofd blijft spoken. Een lange tijd stevig studeren of gewoon veel denken. Bepaalde reserves raken op en je moet een nacht goed en rustig slapen, waarvoor je hersenen eerst tot rust moeten komen en je na een bepaalde periode echt goed kunt rusten.
En dan is er nog emotioneel moe zijn. Dat kwam leerde ik kennen via theatersport. Bij een NSK wissel je de hele dag van typetjes, emoties en wil je ook nog eens zo intens mogelijk van het podium afspetteren. Aan het einde van de dag ben je gewoon emotioneel moe. Het is niet dat je 'op' bent, maar je hebt heel veel energie gestoken in je emoties. Na zo een dag slaap ik altijd veel dieper en langer dan normaal.
En waarom ik dit post? Ik wil proberen om nog meer grip op mijn slaap te krijgen. Niet alleen op 'gezonde' tijden erin en eruit, maar ook bewust anticiperen op mijn slaapbehoefte. Emotionele/fysiek zware/mentaal zware dag? Eerder erin.
Maar een paar dingen vallen me wel op: Je hebt echt meerdere vormen van moe zijn.
Er is gewoon fysiek moe zijn, na een zware dag werken/verhuizen/sporten. Je lichaam is echt moe en heeft gewoon meer tijd nodig om goed te herstellen.
Je kunt mentaal moe zijn. Een zware dag op het werk, de hele tijd werken aan een probleem wat je nog niet kunt oplossen en door je hoofd blijft spoken. Een lange tijd stevig studeren of gewoon veel denken. Bepaalde reserves raken op en je moet een nacht goed en rustig slapen, waarvoor je hersenen eerst tot rust moeten komen en je na een bepaalde periode echt goed kunt rusten.
En dan is er nog emotioneel moe zijn. Dat kwam leerde ik kennen via theatersport. Bij een NSK wissel je de hele dag van typetjes, emoties en wil je ook nog eens zo intens mogelijk van het podium afspetteren. Aan het einde van de dag ben je gewoon emotioneel moe. Het is niet dat je 'op' bent, maar je hebt heel veel energie gestoken in je emoties. Na zo een dag slaap ik altijd veel dieper en langer dan normaal.
En waarom ik dit post? Ik wil proberen om nog meer grip op mijn slaap te krijgen. Niet alleen op 'gezonde' tijden erin en eruit, maar ook bewust anticiperen op mijn slaapbehoefte. Emotionele/fysiek zware/mentaal zware dag? Eerder erin.